Algının Kent Mekânına ve Mekânda Ayrışmaya Etkisinin Ölçülmesi, Adana Örneği
Öz
Anahtar kelimeler
Tam metin:
PDFReferanslar
Akbal, T. (1999). Mevzini Savun Diyor Sefil Fare. Birikim 123. 76-82.
Anonim (2004). www.agv.org.tr/nedenagv.htm [Erişim Tarihi 08.01.2004]
Avant, L.L. and Helson H. (1990). Algı Kuramları. (çev. Yurdal Topsever). İzmir: Ege Üniv. Basımevi,
Aydın, A. (2004). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Ankara: Tek ağaç Eylül Yayıncılık.
Balı, R. (1999). Çılgın Kalabalıktan Uzak. Birikim 123. 35-52.
Caldeira, T. (1999). Duvarlar İnşa Etme. Birikim 123. 87-96.
Çakırer, Y. (2004). Kentli Varsılların Varoş ve Yoksulluk Algısı ve Mekânsal Ayrımlaşma İlişkisi, Adana Kenti Örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
Çakırer, Y. (2006). Onlar olmasa evimizi kim temizleyecek? Korunaklı Yaşamıyla Adana Varsılı ve Mekânsal Ayrımlaşma. Kebikeç 21. 211-230.
Daly, K.J. (2007). Qualitative methods for family studies and human development. Thousand Oaks. CA: Sage
Demir, S. (1998). Kamusal Alanın Belirlenmesinde Ben ile Öteki’nin Yeri. Doğu Batı 5. 209-212.
Devlet Planlama Teşkilatı (DPT). (1994). Gelir Dağılımı ve Politikaları. Ankara.
Mayring, P. (2000). Qualitative content analysis. Forum: Qualitative Social Research, 1(2), Article 20, online: [Erişim tarih 02.01.2008].
Ömeroğlu, E. ve Kandır, A. (2005). Bilişsel Gelişim. İstanbul, Morpa Kültür Yayınları.
Öncü, A. (1999). İdealinizdeki Ev Mitolojisi Kültürel Sınırları Aşarak İstanbul’a Ulaştı. Birikim 123. 26-34.
Özgüven, İ. E.(1994). Psikolojik Testler, Ankara: H.Ü. Eğitim Fak. Yay.
Türkdoğan, O. (1996). Aydınlıktakiler ve Karanlıktakiler. İstanbul; Timaş Yay.
Weber, M. Simmel G. Tonnies ve Ferdinand, M.D. (2000). Şehir ve Cemiyet. (Çev.Ahmet Aydoğan), İstanbul: İz Yayıncılık.