Research Article
BibTex RIS Cite

Quantitative analysis of rural development, ecotourism planning, rural planning studies

Year 2022, Volume: 8 Issue: 1, 1 - 18, 31.12.2022

Tuğba Kiper Osman Uzun Oğuz Ateş

Abstract

The unique characteristics of rural areas such as natural texture, land structure, production style, settlement pattern, architectural texture have entered the process of change and transformation over time. In this process, rural areas were integrated with concepts such as development, ecotourism and planning in upper scale plans and policies, and they were handled within the framework of approaches in which different understandings and models were handled. This situation, which is discussed in upper scale plan and policy approaches, has also been reflected in academic studies and various researches have been carried out on related issues. In this context, a general evaluation of academic studies on rural development, ecotourism planning, rural planning and rural landscape planning has been made in the study. For this purpose, it is aimed to quantitatively analyze the articles and postgraduate theses written between 2000 and 2021 in the scopus and YÖK thesis search databases on related topics. The articles and theses indexed by the databases were examined in terms of the year they were published, the subject and the departments. Relevant data are presented in the form of graphs and charts. In the evaluations, total of 8305 articles were registered under the main headings of rural development, ecotourism planning, rural planning, rural landscape planning, ecotourism development in the Scopus database, and 335 postgraduate theses (271 master's and 64 doctorate) in the national thesis center database have been reached. As a result of the research, it was determined that the studies on the related subjects varied according to the years, subjects and departments. While the area with the most publications and theses was rural development, least number of articles and theses was ecotourism planning. The progress of rural development, ecotourism planning, rural planning and rural landscape planning in the last 20 years will be revealed and the main resource value for national and international studies will be established with this study.

Keywords

Kırsal kalkınma Ekoturizm planlaması Kırsal planlama

Supporting Institution

TUBİTAK

Project Number

120O155

Thanks

Bu çalışma Tubitak 120O155 No’lu Hızlı Destek Projesinden yararlanılarak hazırlanmış olup, Tubitak’a desteklerinden dolayı çok teşekkür ederiz

References

  • Abdullah, M.H. (2016). Ecotourism planning and development using remote sensing and GIS techniques: A case study for the Duhok area, Northern Iraq . Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyomühendislik ve Bilimleri Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
  • Akci, A. (2015). Kırsal kalkınma için bir model önerisi: köy kümeleri. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Konya.
  • Anonim, (2018). Onbirinci Kırsal Kalkınma Planı (2019-2023) Kırsal Kalkınma Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Kalkınma Bakanlığı, 140s., Ankara.
  • Anonim, (2019). Onbirinci Kırsal Kalkınma Planı (2019-2023). Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. s. 189, Ankara. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2019/11/ON_BIRINCI_KALKINMA-PLANI_2019-2023.pdf.
  • Baruah, P. (2020). Potential of urban wetlands for ecotourism development- a case of Deepor Beel, Guwahati. Nature Environment and Pollution Technology. 19(2), 611-625.
  • Bhuiyan, A.H., Siwar,C., Ismail , S.M. ve Islam, R. (2012). The role of ecotourism for sustainable development ın East Coast Economic Region (Ecer),Malaysıa. OIDA International Journal of Sustainable Development, 3 (9), 53-60.
  • Bukenya, J.O. (2001). Application of GIS in ecotourism development decisions: evidence from the pearl of Africa. In Vijah R. Kannan (ed.), South¬east Decision Science Institute's Proceedings—Thirty-First Annual Meeting, Charlotte NC. 299-303.
  • Cengiz, T. (2003). “Peyzaj Değerlerinin korunmasına yönelik kırsal kalkınma modeli üzerine bir araştırma: Seben İlçesi (Bolu) Alpagut Köyü örneği. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
  • Chan, R. ve Bhatta, K. (2013). Ecotourism planning and sustainable community development: theoretical perspectives for Nepal. SAJTH, 6( 1), 69-96.
  • Çakıroğlu, B. (2020). Kırsal alan planlaması: Gemiciler Köyü. Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu.
  • Çelik, Z. (2006). Türkiye’de kırsal planlama politikalarının geliştirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Şehir Planlama Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, İzmir.
  • Das, P. Kr. (2021). Ecotourism and sustainable community development: a case study of Sillery Gaon, West Bengal. International Journal of Social Sciences. 10(01), 228. http://ndpublisher.in/admin/issues/IJSSv10n1c.pdf
  • Elibol, B. (2019). Rural area defınıtıon and examınatıon of spatıal dıstrıbutıon of rural development projects in Turkey: Case Study Of Ipard İn Ankara. Science İn Regional Planning İn City And Regional Planning, Middle East Technical University, Master These, Ankara.
  • Erdoğan, L. (2021). Coğrafi bilgi teknolojileri ve akıllı uygulama teknolojileri ile kırsal kalkınmanın değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Harita Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.
  • Feltynowski, M. ve Szajt, M. (2021). The Analytic Hierarchy Process (AHP) in rural land-use planning in Poland: a case study of Zawidz Commune. Planning Practice & Research, 36(1), 108-119.
  • Gültekin, P. (2014). Uğursuyu ve Aksu Havzalarında peyzaj planlama ve ekoturizm odaklı kırsal kalkınma. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Düzce.
  • Gültekin, P. ve Uzun, O. (2019). Ecological, cultural and participation (ECP) method for the development of ecotourism planning and management strategies: example of Ugursuyu and Aksu Basins. European Journal of Sustainable Development, 8(1), 409-427.
  • https://www.elsevier.com/tr-tr/solutions/scopus . Erişim Tarihi: 09.06.2021
  • https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/. Erişim Tarihi: 09.06.2021
  • http://www.scopus.com/home.url. Erişim Tarihi: 09.06.2021
  • Kaplan, E. (2017). Cumhuriyet Döneminde kırsal kalkınma politikaları örnek bir model: köy enstitüleri. Mimar Sinan Ün. Fen Bilimleri Enstitüsü Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Kiper, T. (2013). Role of ecotourısm in sustaınable development. Intech Open Access Publisher, ISBN 978-953-51-1167-2, I-Tech Education and Publishing, Rijeka, Crotia, p. 773-802. https://www.intechopen.com/chapters/45414.
  • Li, W. (2004). Environmental management ındicators for ecotourism in China’s Nature reserves: a case study in Tianmushan Nature Reserve. Tourism Management, 25, 559–564.
  • Mandino, E. ve Beery, T. (2019). Ecotourism as a learning tool for sustainable development thecase of Monviso Transboundary Biosphere Reserve, Italy. Journal of Ecotourism, 18(2), 107-121.
  • Özkan, E. (2007). Türkiye’de kırsal kalkınma politikaları ve kırsal turizm. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Ramazani Gourbi, B. (2010). The zonning of human bioclimatic comfort for ecotourism planning in Gilan, İran South Western of Caspian Sea. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 4(8), 3690-3694.
  • Seifi, F. ve Janbaz Ghobadi, G.R. (2017). The role of ecotourism potentials in ecological and environmental sustainable development of Miankaleh Protected Region. Open Journal Of Geology, 7, 478-487. https://m.scirp.org/papers/abstract/75698.
  • Shang, Y., Sun, Y. ve Xu, A. (2020). Rural Ecotourism Planning and Design Basedon SWOT analysis. International Journal of Low-Carbon Technologies, 15(3), 368–372.
  • Stem, C.J., Lassoıe,İ P.J., Lee, D.R., Deshler, D.D. ve Schelhas, J.W. (2003). Community participation in ecotourism bene¢ts: the link to conservation practices and perspectives. Society and Natural Resources, 16,387–413.
  • Surat, H. (2011). Analitik hiyerarşi süreci kullanılarak ekoturizmin planlanmasında katılımcı yaklaşımla etkinlik seçimi: Yusufeli Örneği. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Erzurum.
  • Telfer, D. ve Sharpley, R. (2008). Tourism and development in the developing world. London: Routledge.
  • Topçuoğlu, S. (2018). Kırsal kalkınma odaklı stratejilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: Tekirdağ, Saray Örneği. Tekirdağ Namık Kemal Ün. Fen Bilm. Ens. Peyzaj Mimarlığı Ana Bilm. Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
  • Tran, L. ve Walter, P. (2013). Ecotourism, gender and development in Northern Vietnam. Annals of Tourism Research. 44, 116–130.
  • Wong K.K.F. ve Fung, T. (2015). Ecotourism planning in lantau ısland using multiple criteria decision analysis with geographic ınformation system. Environment and Planning 711 B: Planning and Design, 43(4), 640–662.
  • Yenigül, S.B. (2017). Kırsal kalkınma politikalarında yeni yaklaşımlar ve bu yaklaşımların Türkiye’nin kırsal kalkınma politikalarına etkisi. Planlama, 27(1),16–25.

Year 2022, Volume: 8 Issue: 1, 1 - 18, 31.12.2022

Tuğba Kiper Osman Uzun Oğuz Ateş

Abstract

Project Number

120O155

References

  • Abdullah, M.H. (2016). Ecotourism planning and development using remote sensing and GIS techniques: A case study for the Duhok area, Northern Iraq . Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Biyomühendislik ve Bilimleri Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş.
  • Akci, A. (2015). Kırsal kalkınma için bir model önerisi: köy kümeleri. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Konya.
  • Anonim, (2018). Onbirinci Kırsal Kalkınma Planı (2019-2023) Kırsal Kalkınma Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Kalkınma Bakanlığı, 140s., Ankara.
  • Anonim, (2019). Onbirinci Kırsal Kalkınma Planı (2019-2023). Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Strateji ve Bütçe Başkanlığı. s. 189, Ankara. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2019/11/ON_BIRINCI_KALKINMA-PLANI_2019-2023.pdf.
  • Baruah, P. (2020). Potential of urban wetlands for ecotourism development- a case of Deepor Beel, Guwahati. Nature Environment and Pollution Technology. 19(2), 611-625.
  • Bhuiyan, A.H., Siwar,C., Ismail , S.M. ve Islam, R. (2012). The role of ecotourism for sustainable development ın East Coast Economic Region (Ecer),Malaysıa. OIDA International Journal of Sustainable Development, 3 (9), 53-60.
  • Bukenya, J.O. (2001). Application of GIS in ecotourism development decisions: evidence from the pearl of Africa. In Vijah R. Kannan (ed.), South¬east Decision Science Institute's Proceedings—Thirty-First Annual Meeting, Charlotte NC. 299-303.
  • Cengiz, T. (2003). “Peyzaj Değerlerinin korunmasına yönelik kırsal kalkınma modeli üzerine bir araştırma: Seben İlçesi (Bolu) Alpagut Köyü örneği. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
  • Chan, R. ve Bhatta, K. (2013). Ecotourism planning and sustainable community development: theoretical perspectives for Nepal. SAJTH, 6( 1), 69-96.
  • Çakıroğlu, B. (2020). Kırsal alan planlaması: Gemiciler Köyü. Kastamonu Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kastamonu.
  • Çelik, Z. (2006). Türkiye’de kırsal planlama politikalarının geliştirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Şehir Planlama Ana Bilim Dalı, Doktora Tezi, İzmir.
  • Das, P. Kr. (2021). Ecotourism and sustainable community development: a case study of Sillery Gaon, West Bengal. International Journal of Social Sciences. 10(01), 228. http://ndpublisher.in/admin/issues/IJSSv10n1c.pdf
  • Elibol, B. (2019). Rural area defınıtıon and examınatıon of spatıal dıstrıbutıon of rural development projects in Turkey: Case Study Of Ipard İn Ankara. Science İn Regional Planning İn City And Regional Planning, Middle East Technical University, Master These, Ankara.
  • Erdoğan, L. (2021). Coğrafi bilgi teknolojileri ve akıllı uygulama teknolojileri ile kırsal kalkınmanın değerlendirilmesi. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Harita Mühendisliği Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kayseri.
  • Feltynowski, M. ve Szajt, M. (2021). The Analytic Hierarchy Process (AHP) in rural land-use planning in Poland: a case study of Zawidz Commune. Planning Practice & Research, 36(1), 108-119.
  • Gültekin, P. (2014). Uğursuyu ve Aksu Havzalarında peyzaj planlama ve ekoturizm odaklı kırsal kalkınma. Düzce Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Düzce.
  • Gültekin, P. ve Uzun, O. (2019). Ecological, cultural and participation (ECP) method for the development of ecotourism planning and management strategies: example of Ugursuyu and Aksu Basins. European Journal of Sustainable Development, 8(1), 409-427.
  • https://www.elsevier.com/tr-tr/solutions/scopus . Erişim Tarihi: 09.06.2021
  • https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/. Erişim Tarihi: 09.06.2021
  • http://www.scopus.com/home.url. Erişim Tarihi: 09.06.2021
  • Kaplan, E. (2017). Cumhuriyet Döneminde kırsal kalkınma politikaları örnek bir model: köy enstitüleri. Mimar Sinan Ün. Fen Bilimleri Enstitüsü Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Kiper, T. (2013). Role of ecotourısm in sustaınable development. Intech Open Access Publisher, ISBN 978-953-51-1167-2, I-Tech Education and Publishing, Rijeka, Crotia, p. 773-802. https://www.intechopen.com/chapters/45414.
  • Li, W. (2004). Environmental management ındicators for ecotourism in China’s Nature reserves: a case study in Tianmushan Nature Reserve. Tourism Management, 25, 559–564.
  • Mandino, E. ve Beery, T. (2019). Ecotourism as a learning tool for sustainable development thecase of Monviso Transboundary Biosphere Reserve, Italy. Journal of Ecotourism, 18(2), 107-121.
  • Özkan, E. (2007). Türkiye’de kırsal kalkınma politikaları ve kırsal turizm. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Yönetimi ve Siyaset Bilimi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
  • Ramazani Gourbi, B. (2010). The zonning of human bioclimatic comfort for ecotourism planning in Gilan, İran South Western of Caspian Sea. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 4(8), 3690-3694.
  • Seifi, F. ve Janbaz Ghobadi, G.R. (2017). The role of ecotourism potentials in ecological and environmental sustainable development of Miankaleh Protected Region. Open Journal Of Geology, 7, 478-487. https://m.scirp.org/papers/abstract/75698.
  • Shang, Y., Sun, Y. ve Xu, A. (2020). Rural Ecotourism Planning and Design Basedon SWOT analysis. International Journal of Low-Carbon Technologies, 15(3), 368–372.
  • Stem, C.J., Lassoıe,İ P.J., Lee, D.R., Deshler, D.D. ve Schelhas, J.W. (2003). Community participation in ecotourism bene¢ts: the link to conservation practices and perspectives. Society and Natural Resources, 16,387–413.
  • Surat, H. (2011). Analitik hiyerarşi süreci kullanılarak ekoturizmin planlanmasında katılımcı yaklaşımla etkinlik seçimi: Yusufeli Örneği. Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Erzurum.
  • Telfer, D. ve Sharpley, R. (2008). Tourism and development in the developing world. London: Routledge.
  • Topçuoğlu, S. (2018). Kırsal kalkınma odaklı stratejilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma: Tekirdağ, Saray Örneği. Tekirdağ Namık Kemal Ün. Fen Bilm. Ens. Peyzaj Mimarlığı Ana Bilm. Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ.
  • Tran, L. ve Walter, P. (2013). Ecotourism, gender and development in Northern Vietnam. Annals of Tourism Research. 44, 116–130.
  • Wong K.K.F. ve Fung, T. (2015). Ecotourism planning in lantau ısland using multiple criteria decision analysis with geographic ınformation system. Environment and Planning 711 B: Planning and Design, 43(4), 640–662.
  • Yenigül, S.B. (2017). Kırsal kalkınma politikalarında yeni yaklaşımlar ve bu yaklaşımların Türkiye’nin kırsal kalkınma politikalarına etkisi. Planlama, 27(1),16–25.
There are 35 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Environmental Sciences
Journal Section Research Articles
Authors

Tuğba Kiper 0000-0003-3396-5661

Osman Uzun 0000-0002-7588-9524

Oğuz Ateş 0000-0002-5395-0355

Project Number 120O155
Publication Date December 31, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 8 Issue: 1

Cite

APA Kiper, T., Uzun, O., & Ateş, O. (2022). Quantitative analysis of rural development, ecotourism planning, rural planning studies. Akademia Doğa Ve İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 1-18.
 Download Cover Image

Akademia Doğa ve İnsan Bilimleri Dergisi, yayın faaliyetini sadece akademik öncelikler doğrultusunda yapmaktadır. Bu nedenle yazarlardan herhangi bir isimde yayın ücreti almamakta ve tüm okuyuculara ücretsiz olarak ulaşmaktadır.