Theoretical Article
BibTex RIS Cite

İKLİM DOSTU ŞEHİRCİLİK BAĞLAMINDA SUYA DUYARLILIK

Year 2022, Volume: 1 Issue: 2, 41 - 58, 12.08.2022

Abstract

Suya duyarlı şehirler oluşturmak yirmi birinci yüzyılda baş etmek zorunda olduğumuz iklim değişiminin bir gerekliliği olarak geliştirilmesi gereken önemli bir kentleşme ve su politikasıdır. Bu makale bir şehrin içinde yer alan kamusal açık alanların suya duyarlı tasarımında düşünülmesi gerekenleri ortaya koymak amacı ile hazırlanmıştır. Yeşil altyapı yaklaşımı ile kent genelinde suya duyarlı
ve doğa dostu tasarımların nasıl geliştirileceğine dair bilgiler 4 farklı kamusal açık alan tipolojisi üzerinde sunulmuştur: 1- Parklar, 2- Meydanlar ve caddeler, 3- Ulaşım Koridorları, 4- Kentsel dereler. Makale yeşil altyapı yaklaşımı ile suya duyarlı şehirler oluştururken takip edilecek ilkeleri listelemektedir: Doğal alanlarımızı korumak ve geçirimli yüzeylerimizi artırmak, kentsel gelişimin
hidroloji üzerindeki baskısını azaltmak, suyun alanın hemen yakınında bir yerde yönetmek, entegre su yönetimi sistemine yeşil ve mavi altyapı tasarım prensiplerini yerleştirmek, kentin her tür yağmur suyu ve atık suyunu bir kaynak olarak görmek ve bunları doğa tabanlı çözümlerle kente kazandırmak.

Supporting Institution

İstanbul Teknik Üniversitesi

Thanks

Bu makale Suya Duyarlı Şehirler çalışmasından üretilmiştir. Yazar Türkiye Su Enstitüsüne eserin oluşmasında verdikleri desteklerinden dolayı teşekkürlerini sunar.

References

  • Batty, M. (2013). The new science of cities. Cambridge, MA: MIT Press.
  • Benedict, M.A., McMahon, E. (2006), Green Infrastructure, Island Press, Washington.
  • Brown, R., Ashley, R., Farrelly, M. (2011). Political and professional agency entrapment: An agenda for urban water research. Water Resour. Manag., 25, 4037–4050.
  • Brown, R., Clarke, J. (2005). Transition to Water Sensitive Urban Design: The Story of Melbourne, Australia; Facility for Advancing Water Biofiltration, Monash University: Melbourne, Australia, 2007. reform. Environ. Manag., 36, 455–468.
  • Derrible, S. (2017). Complexity in future cities: the rise of networked infrastructure. International Journal of Urban Sciences, 2017 VOL. 21, NO. S1, 68–86.
  • EC (2021). Natura 2000. European Commission https://ec.europa.eu/environment/nature/natura2000/index_en.htm, (Ziyaret: 20.09.2021)
  • EEA (2021). Green Infrastructure: enhancing Europe’s Green Capital. European Environment Agency. http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX:52013DC0249 (Ziyaret: 20.09.2021)
  • EPA (2012). Green Infrastructure, http://www.epa.gov/green-infrastructure (Ziyaret: 20.09.2021).
  • Gülgün, B., Yazıcı, B. (2016). Yeşil altyapı sistemlerinde mevcut uygulamalar. Ziraat Mühendisliği Dergisi, Sayı 363: 31-37.
  • Esbah, H., Cook, E. A. ve Ewan, J. (2009). Effects of increasing urbanization on the ecological integrity of open space preserves. Environmental Management 43(5): 846-862.
  • Eşbah, H. (2021) Suya Duyarlı Şehirler. Türkiye Su Enstitüsü, ISBN: 979-605-7599-59-9.
  • Forman, R.T.T., Sperling , D,. Bisoonette, J.A., Clevenger, A.P., Cutshall, J.D., Hall, D.V., Fahrig, L., France, R.L., Goldman, C.R., Heanue, K., Jones, J., Swanson, F., Turrentine, T., Winter, T.C. (2002). Road Ecology: Science and Solutions. Island Press. Forman, R.T. T (2014). Urban Ecology: Science of Cities. Cambridge University Press, Boston.
  • Kadıoğlu, M. (2019). Bildiğiniz Havaların Sonu. Sia Yayınevi.
  • Mostafavi, M., Doherty, G. (2016). Ecological Urbanism. Revised Edition. Lars Müller Publishing. Boston.
  • Perini, K., Sabbion, P. (2016). Urban Sustainability and River Restoration: Green and Blue Infrastructure. Wiley-Blackwell. Pilon, J.P. (2003). Guidelines for reducing flood losses. UN Department of Economic and Social Affairs, Division for Sustainable Development.
  • Shuster, W.D., Morrison, M.A., and Webb, R., (2008). Front loading urban stormwater management for success a perspective incorporating current studies on the implementation of retrofit low-impact development. Cities and the Environment, 1 (2). http://digitalcommons. lmu.edu/cate/vol1/iss2/8/ (Ziyaret: 18.06.2021)
  • Tanık, A., Öztürk, İ., Cüceloğlu, G. (2016). Arıtılmış atıksuların yeniden kullanımı ve yağmur suyu hasadı sistemleri. Türkiye Belediyeler Birliği.
  • TPL (2016). City Parks Clean Water: Making Great Places Using Green Infrastructure. Trust for Public Land, San Francisco.
  • Yücel, F.G., Yıldızcı, A.C. (2006). Kent parkları ile ilgili kalite kriterlerinin oluşturulması. İTÜ Dergisi A, Cilt 5 Sayı 2: 222-232.
Year 2022, Volume: 1 Issue: 2, 41 - 58, 12.08.2022

Abstract

References

  • Batty, M. (2013). The new science of cities. Cambridge, MA: MIT Press.
  • Benedict, M.A., McMahon, E. (2006), Green Infrastructure, Island Press, Washington.
  • Brown, R., Ashley, R., Farrelly, M. (2011). Political and professional agency entrapment: An agenda for urban water research. Water Resour. Manag., 25, 4037–4050.
  • Brown, R., Clarke, J. (2005). Transition to Water Sensitive Urban Design: The Story of Melbourne, Australia; Facility for Advancing Water Biofiltration, Monash University: Melbourne, Australia, 2007. reform. Environ. Manag., 36, 455–468.
  • Derrible, S. (2017). Complexity in future cities: the rise of networked infrastructure. International Journal of Urban Sciences, 2017 VOL. 21, NO. S1, 68–86.
  • EC (2021). Natura 2000. European Commission https://ec.europa.eu/environment/nature/natura2000/index_en.htm, (Ziyaret: 20.09.2021)
  • EEA (2021). Green Infrastructure: enhancing Europe’s Green Capital. European Environment Agency. http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/?uri=CELEX:52013DC0249 (Ziyaret: 20.09.2021)
  • EPA (2012). Green Infrastructure, http://www.epa.gov/green-infrastructure (Ziyaret: 20.09.2021).
  • Gülgün, B., Yazıcı, B. (2016). Yeşil altyapı sistemlerinde mevcut uygulamalar. Ziraat Mühendisliği Dergisi, Sayı 363: 31-37.
  • Esbah, H., Cook, E. A. ve Ewan, J. (2009). Effects of increasing urbanization on the ecological integrity of open space preserves. Environmental Management 43(5): 846-862.
  • Eşbah, H. (2021) Suya Duyarlı Şehirler. Türkiye Su Enstitüsü, ISBN: 979-605-7599-59-9.
  • Forman, R.T.T., Sperling , D,. Bisoonette, J.A., Clevenger, A.P., Cutshall, J.D., Hall, D.V., Fahrig, L., France, R.L., Goldman, C.R., Heanue, K., Jones, J., Swanson, F., Turrentine, T., Winter, T.C. (2002). Road Ecology: Science and Solutions. Island Press. Forman, R.T. T (2014). Urban Ecology: Science of Cities. Cambridge University Press, Boston.
  • Kadıoğlu, M. (2019). Bildiğiniz Havaların Sonu. Sia Yayınevi.
  • Mostafavi, M., Doherty, G. (2016). Ecological Urbanism. Revised Edition. Lars Müller Publishing. Boston.
  • Perini, K., Sabbion, P. (2016). Urban Sustainability and River Restoration: Green and Blue Infrastructure. Wiley-Blackwell. Pilon, J.P. (2003). Guidelines for reducing flood losses. UN Department of Economic and Social Affairs, Division for Sustainable Development.
  • Shuster, W.D., Morrison, M.A., and Webb, R., (2008). Front loading urban stormwater management for success a perspective incorporating current studies on the implementation of retrofit low-impact development. Cities and the Environment, 1 (2). http://digitalcommons. lmu.edu/cate/vol1/iss2/8/ (Ziyaret: 18.06.2021)
  • Tanık, A., Öztürk, İ., Cüceloğlu, G. (2016). Arıtılmış atıksuların yeniden kullanımı ve yağmur suyu hasadı sistemleri. Türkiye Belediyeler Birliği.
  • TPL (2016). City Parks Clean Water: Making Great Places Using Green Infrastructure. Trust for Public Land, San Francisco.
  • Yücel, F.G., Yıldızcı, A.C. (2006). Kent parkları ile ilgili kalite kriterlerinin oluşturulması. İTÜ Dergisi A, Cilt 5 Sayı 2: 222-232.
There are 19 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Environment and Culture
Journal Section Araştırma Makaleleri
Authors

Hayriye Eşbah Tunçay

Publication Date August 12, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 1 Issue: 2

Cite

APA Eşbah Tunçay, H. (2022). İKLİM DOSTU ŞEHİRCİLİK BAĞLAMINDA SUYA DUYARLILIK. Çevre Şehir Ve İklim Dergisi, 1(2), 41-58.