Öz
Selçuklu Devleti,
İran coğrafyasında kurulduktan sonra sınırlarını Suriye ve Anadolu’ya kadar
genişletmiştir. İran’ın doğu ve batısında yaptıkları fetihler ile Sasani
dönemindeki sınırlara eşdeğer ve hatta onlardan daha başarılı olmuşlardır.
Selçuklular, fethedilen coğrafyadaki toprakları idari taksimata tabi tutarak
eyaletler oluşturmuşlardır. Bu idari taksimat, kendilerinden önce bu coğrafyada
hüküm sürmüş olan Sasanilerle benzerlik göstermektedir. Selçuklu Devleti, sadece
doğu ve batıdaki fütuhatı neticesinde ulaşılan sınırlar itibarıyla Sasani
Devleti ile benzerlik göstermemiş, ayna zamanda İran’ın güneyine ve Fars
Körfezi’ne doğru yapılan fütuhat neticesinde ulaşılan sınırlar da aynı seviyeye
ulaşmıştır. İki devlette fütuhatı gerçekleştiren düzenli orduların nizamı da aynı
şekilde oluşturulmuştur. Askeri teşkilatları dikkatlice incelendiğimizde, her
iki siyasi iktidarın aynı coğrafyada benzer askeri nizamı oluşturduklarını ve
benzer başarıların elde ettiklerini görmekteyiz. Büyük Selçuklular, İran
coğrafyasında büyük bir devlet olmak için Sasani Devleti’nin yaptıklarını
inceledikten sonra askeri nizamından istifade etmiştir. Bu makaledeki amacımız,
bu benzerliği ortaya koymaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Ahmed bin Ebu Yakub. (1371). Tarih-i Yakubi II (terc. Muhammed İbrahim Ayeti), Tehran Akyürek Y. (2013). “Emeviler Dönemi Fetih Politikası ve Maveraünnehir’in Fethi,” Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 22/1, s. 85-115, Bursa Atçeken Z.-Bedirhan Y. (2012). Selçuklu Müesseseleri ve Medeniyeti Tarihi, Konya Biyle J. A. (1366). Tarih-i İran-ı Cambridge, Ez Ameden-i Selçukiyan ta Frupaşi Devlet-i İlhanan V (terc. Hasan Anuşe), Tehran Biyle J. A. (1368). Tarih-i İran-ı Cambridge, Ez Selevkiyan ta ta Frupaşi-i Devlet-i Sasani III (terc. Hasan Anuşe), Tehran Bosworth E. C. (1384). Tarih-i Gazneviyan (terc. Hasan Anuşe), Tehran Christiansen A. E. (1384). İran Der Zaman-ı Sasaniyan (terc. Reşid Yasemi), Tehran Dinuri E. H. (1368). Ahbarü’t-tevâl (terc. Mahmud Mohdevi Damgani), Tehran Ekberi E. (1382). Tarih-i İçtimai-i İran Der Asr-ı Sasaniyan, Meşhed Ekberi E. (1388). “Mukayese-i Hudud-ı Kalemru-yı Selçukiyân Ba Sasaniyan ve Teşâbih-i Sahtâr-ı Nizami-ı Anha,” Fasılnâme-i İlmi Pejuheşi-ı Tarih, Bahar, s. 7-23, Devre: 4, Şomare: 12 Fayda M. (2007). “Ömer,” DİA, Cilt: 34, s. 44-45, İstanbul Ghirshman R. (1372). İran Ez Ağaz ta İslâm (terc. Muhammed Muayyen), Tehran Gerdizi. (1363). Zeynü’l-ahbâr (tash. Abdulhay Habibi), Tehran Hadadiyan A. (1381). Tarih-i İran-ı Bastan II, Tehran Huart C. (1379). İran ve Temeddün-ı İran (terc. Hasan Anuşe), Tehran İbn-i Miskevey. (1369). Tecarübü’l-ümem I (terc. Ebul Kasım İmami), Tehran Klausner C. L. (1363). Divansalari Der Ahd-ı Selçuki (terc. Yakub Ajend), Tehran Kurt H. (2010). “Tahiriler,” DİA, Cilt: 29, s. 403-404, İstanbul Lambton A. K. S. (1385). Seyri Der Tarih-i İran Ba‘de Ez İslâm (terc. Yakub Ajend), Tehran 1385 Marguart J. (1373). İranşehr Ber Mebna-yı Coğrafya-yı Musa Horeni (terc. Meryem Mir Ahmedi), Tehran Merçil E. (1996). “Gazneliler,” DİA, Cilt: 13, s. 480-484, İstanbul Muhammed bin İbn-i Haldun. (1383). El Âber I (terc. Abdulmuhammed Ayeti), Tehran Nefisi S. (1384). Tarih-i Temeddün-ı İran-ı Sasani, Tehran Pigulevskaya N. V. (1346). Tarih-i İran-ı Bastan ta Kurn-ı Hicdehom (terc. Kerim Kişaverz), Tehran Pirniya H. (1372). İran-ı Bastani, Tehran 1372 Şuşteri A. (1342). İranname, Tehran Turec Deryayi. (1383). Şahinşah-ı Sasani (terc. Murtaza Sakıbfer), Tehran Watt W. M. (1993). İslâm Nedir (terc. Elif Rıza), İstanbul Yiğit İ. (1995). “Emeviler,” DİA, Cilt: 1, s. 87-104, İstanbul Zerinkob A. (1379). Tarih-i İran-ı Bastan (Tarih-i Siyasi-i Sasaniyan),Tehran Zerinkob A. (1387). Ruzigaran-ı İran, Tehran Zeydan C. (1369). Tarih-i Temeddün-ı İslâm (terc. Ali Cevahir Kelam), Tehran
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 28 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 11 |
