Öz
Bir yılı aşkın bir süredir ortaya çıkan Covid-19 virüsü kısa süre içerisinde tüm dünyayı etkisi altına alan bir salgın haline gelmiştir. Yaşanan salgın gündelik hayata ilişkin mevcut koşulları büyük ölçüde kesintiye uğratmış veya dönüştürmüştür. Bilim insanlarının pandemi koşullarının uzun süre devam edeceğini ön görmesi, ülkemizde de toplumsal düzenin “yeni normal” düzene adapte olmasını zorunlu hale getirmiş, bu düzen dahilinde mevcut mekansal kullanımlar yerini uzaktan dijital kullanımlara bırakmıştır. Temel bir insan hakkı olan eğitim alma hakkının da kesintiye uğramaması adına, Yükseköğretim kurumları da yüz yüze olan eğitim modelinden acil uzaktan eğitim modeline geçmişlerdir. Dijital iletişim araçlarına bağlı uzaktan eğitim, temelinde standart eğitim mekanları dışında stüdyo eğitiminin önemli rol oynadığı iç mimarlık eğitimini önemli ölçüde etkilemiştir. Tasarım eğitiminin en önemli parçası projelerin yürütüldüğü stüdyolardır. Yaşanılan bu süreçle iç mimarlık eğitiminde atölye, sergi mekânları, sosyal/ortak gibi farklı kimlikteki mekânlara ait pratikler dijital araçlarla aktarılmış, bu süreçte öğrenciler çalışmalarını evlerinden yürütmüşlerdir. Tüm bu farklı mekânsal ihtiyaçların evde toplanması ve öğrenci/eğitimci tarafından çoğunlukla ilk kez deneyimlenen teknolojik araçlar yüz yüze eğitime göre olumlu ve olumsuz sonuçlar doğurmuştur. Bu çalışmada iç mimarlık eğitiminin önemli bir parçası olan proje stüdyoları deneyiminin pandemi koşullarında değişimi ve bu süreç içerisinde öğrencilerin üretimleri incelenecektir. Çalışmanın amacı uzaktan eğitime bağlı proje üretimlerini derlemek, bununla birlikte ilerleyen yıllarda da süreceği tahmin edilen uzaktan eğitimin, iç mimarlık eğitimi üzerindeki veriminin artırılmasına katkı sağlamaktır.
Anahtar Kelimeler
Uzaktan Eğitim İç Mimarlık Proje Stüdyosu Mekan Süreç Yöntem ve Araçlar
Kaynakça
- [1] Moore, M. G. ve Kearsley, G. 2015. Distance education: A systems view of online learning. (3rd ed.). Belmont, CA: Wadsworth.
- [2] Çoban, S., 2013. “Uzaktan ve Teknoloji Destekli Eğitimin Gelişimi”, İstanbul: XVI. Türkiye’de İnternet Konferansı Bildiri Kitabı
- [3] Cross, N., 1982. Designerly Ways of Knowing, Design Studios, 3, 221-227
- [4] Schön, D, 1985. The Design Studio: An Exploration of its Traditions and Potential, RIBA Publications, London.
- [5] Broadfoot, O. ve Bennett, R. “Design Studios: Online? Comparing Traditional Face-to-face Design Studio Education with Modern Internet-based Design Studios”. Apple University Consortium Academic and Developers Conference Proceedings. Sydney, 9-21, 2003.
- [6] Ertürk, K.İ., 1995. "Değişen Dünya Koşullarında Mimarlık Eğitimi ve Sorunlar", Mimarlık Eğitimi Forum I: Nasıl Bir Gelecek?, İstanbul, 187-193
- [7] Koester, R.J. (2006), Centers for Regenerative Studies: Graduate Studio Experiences in Education for Sustainable Design, Proceedings of PLEA2006, Switzerland, 1:659-664.
- [8] Uluoğlu, B., 1995. "Mimari Tasarım Bilgisi: Mimarlık Mesleğinin Epistemolojik Temelleri Üzerine Bir Tartışma", Mimarlık Eğitimi Forum I: Nasıl Bir Gelecek?, İTÜ, İstanbul, 172-179
- [9] Özsoy, A., Çağdaş, G., Kocagil, L.A. ve Sönmez, F.U., (1999), Mimari Tasarım Stüdyoları/Mimari Proje 3-4, Stüdyo Tasarım Kuram Eleştiri Dergisi, İstanbul
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2022 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 1 |
Cited By
Covid-19 Pandemisi'nin Etkisinde Şehir Planlama Atölyesi Deneyimi: Veri Toplama, Analiz, Uygulama Süreçlerinde Yaşanan Zorluklar
Artvin Çoruh Üniversitesi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi
https://doi.org/10.22466/acusbd.1195900
T. C. Haliç Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi