Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A COMPARATIVE STUDY OF TURKEY, SOUTH KOREA AND ISRAEL’S NATIONAL INNOVATION SYSTEMS

Yıl 2018, Cilt: 36 Sayı: 2, 21 - 50, 29.06.2018

Yasemin Hancıoğlu Özlem Atay

https://doi.org/10.17065/huniibf.290545
Cited By: 1

Öz

Changing competitive paradigm of 21st century, enterprises, regions and
countries bring faced with innovation which has a new concept with political,
social and economic influences. Successful implementation of the national
innovation systems which determines actors in innovation process and regulates
relations between these actors and innovation policies determines their
position in competition at the global level. It is stated that especially the
developing countries start to technology race later than developed countries.
However, some countries that have achieved rapid catching-up process have
reached level of innovation performance of developed countries. In this study,
national innovation systems and innovation policies of Turkey, South Korea and Israel which
started at similar periods to study of innovation policy were examined. As a
result of comparison between these three countries, South Korea and Israel seem
to have made catching-up process of technology faster. Given shortcomings of
Turkey’s national innovation system and innovation policies, recommendations have
been developed in the context of successful implementations of two countries.






Anahtar Kelimeler

innovation policies comparison Turkey South Korea National innovation system

Kaynakça

  • Atkinson, R.D. (2014), “Understanding The U.S. National Innovation System”, The Information Technology & Innovation Foundation, June, 1-26.
  • Çağlar, E., Acar, O. (2013), “Onuncu Kalkınma Planı Hakkında Bir Değerlendirme: Plan, 2023 Hedeflerinin Yol Haritası Olabilir Ancak Sahiplenilmesi Şart”, TEPAV Değerlendirme Notu, Ankara.
  • Çakmak, U. (2016), “Güney Kore’nin Ekonomik Kalkınmasının Temel Dinamikleri (1960-1990)”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 151-171.
  • DEİK. (2013), İsrail Ülke Bülteni 2013.https://www.deik.org.tr, E.T.:15.02.2016.
  • DEİK. (2014), İsrail Ülke Bülteni 2014, 15.02.2016 tarihinde https://www.deik.org.tr, E.T.: 15.02.2016.
  • DPT. (1984), Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1984-1989), Yayın No: 1974, Ankara: DPT Yayınları.
  • DPT. (1989), Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990-1994), Yayın No: 2174, Ankara:DPT Yayınları.
  • DPT. (1995), Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996-2000), Ankara: DPT Yayınları.
  • DPT. (2000a), Bilim ve Teknoloji Özel İhtisas Komisyon Raporu, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, DPT:2528-ÖİK:544.
  • DPT. (2000b), Uzun Vadeli Strateji ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005), Ankara:DPT Yayınları.
  • DPT. (2006), Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013), Ankara: DPT Yayınları.
  • Elçi, Ş. (2006), İnovasyon: Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, Ankara: Nova Basın Yayın Dağıtım.
  • Göker, A. (2008), “Öngörülen Geleceği Yaratabilmek: Ulusların Bilim, Teknoloji ve İnovasyon Stratejileri/Politikaları”, Sağlık Bilimlerinde Süreli Yayıncılık 6. Ulusal Sempozyum, www.inovasyon.org.
  • Hong, Y. -S. (2005), Evolauation of The Korean National Innovation System: Towards on Integrated Model, in OECD, Governance of Innovation Systems, Vol.2, Paris, France: OECD Publishing.
  • Hong, Y.-S. (2010). Private – Public Alliances for Export Development: The Korean Case, Comercio International serie 102, Division of International Tradeand Integration, Santiago.
  • İSO. (2014), İsrail’de Üniversite Sanayi İlişkileri. http://ftp.iso.org.tr/Kobi/Uni-San Modeller/İsrail, E.T.: 12.03.2016.
  • İTO. (1997), İsrail Ülke Etüdü, Yayın no: 1997-22, İstanbul: İTO Yayınları.
  • Justman, M., Zuscouitch, E. (2002), “The Economic Impact of Subsidized Industrial R&D in Israel”, R&D Management, 32, 191-199.
  • Kahane, B., Raz, T. (2005), “Innovation Projects in Israel Incubators: Categorization and Analysis”, European Journal of Innovation Management, 8(1), 91-106.
  • Kalkınma Bakanlığı. (2013), Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018), Ankara: T.C. Kalkınma Bakanlığı.
  • Kavak, Ç. (2009), “Bilgi Ekonomisinde İnovasyon Kavramı ve Temel Göstergeleri”, Akademik Bilişim Konferansı, Şanlıurfa.
  • Kiper, M. (2004), “Teknoloji Transfer Mekanizmaları ve Bu Kapsamda Üniversite-Sanayi İşbirliği”, TMMOB Yayını, Teknoloji Özel Sayısı, 59-122.
  • Kiper, M. (2013), Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi: Kavramlar, Dünyadan Örnekler, Türkiye’de Durum ve Çıkarımlar, Ankara: TTGV Yayınları.
  • Kurtoğlu, M., Seferoğlu, S. S. (2011), “Dokuzuncu Kalkınma Planı ve Teknoloji Politikalarına Eleştirel Bir Bakış”, 8. Akademik Bilişim Kongresi, 2-4 Şubat 2011, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Mani, S. (2002), Government, Innovation and Technology Policy: an International Comparative Analysis, New Horizons in the Economics of Innovation Series, Edward Elgar, Cheltenham.
  • OECD. (2006), OECD Science, Technology and Industry Outlook, Paris, France: OECD Publishing.
  • OECD. (2008), OECD Science, Technology and Industry Outlook, OECD Publishing, www.oecd.org/sti/inno/oecdscience technologyandindustryoutlook 2008.htm#profiles.
  • OECD. (2009), OECD Reviews of Innovation Policy, Paris, France: OECD Publishing.
  • OECD. (2010), OECD Science, Technology and Industry Outlook-2010, OECD Publishing, http://dx.doi.org/10.1787/sti_outlook-2010-en.
  • OECD. (2012a), Innovation for Development: A Discussion of The Issues and An Overview of Work of The OECD Directorate for Science, Technology and Industry, OECD Publications.
  • OECD. (2012b), OECD Science, Technology and Industry Outlook, OECD Publishing, www.oecd-ilibrary.org/science-and-technology/oecd-science-technology -and-industry-outlook-2012-sti-outlook-2012-en.
  • OECD. (2014), OECD Science, Technology and Industry Outlook-2014, OECD Publishing, www.oecd.org/sti/oecd-science-technology-and-industry-outlook-19991428.htm
  • OECD, Eurostat. (2005), Oslo Kılavuzu: Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler, 3.Baskı, OECD ve Eurostat ortak yayını.
  • Pak, N. K., Türkcan, E. (2000), Türkiye - Güney Kore Kalkınma ve Teknoloji Politikaları, mimoza.marmara.edu.tr/~asoyak/ güney.kore.htm, E.T.: 02.01.2016.
  • Saatçioğlu, C. (2005), “Ulusal Yenilik Sistemi Çerçevesinde Uygulanan Bilim ve Teknoloji Politikaları: İsrail, AB, Türkiye örneği”, Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 179-198.
  • Seki, İ., Barbaros, R.F. (2011), “Rekabet Gücünün Ölçülmesinde Ulusal Yenilik Sistemleri ve Üniversite Ekonomisi Yaklaşımı”, Ege Akademik Bakış Dergisi, 11(3), 407-424.
  • Taymaz, E. (2001), Ulusal Yenilik Sistemi: Türkiye İmalat Sanayinde Teknolojik Değişim ve Yenilik Süreçleri, Ankara: Tübitak/TTGV/DİE Yayınları.
  • Teubal, M. (1993), The Innovation System of Israel: Description, Performance and Outstanding Issues, in R. Nelson (ed.), National Innovation Systems, New York: Oxford University Press, 476-502.
  • TİSK. (2015), Bilim, Teknoloji ve Sanayide Türkiye’nin Durumu, TİSK Yayınları.
  • TÜBİTAK. (1997), Türkiye’nin Bilim ve Teknoloji Politikası, Bilim ve Teknoloji Strateji ve Politika Çalışmaları, TÜBİTAK BTP 97/04.
  • TÜBİTAK. (2010), 2011-2016 Bilim ve Teknoloji İnsan Kaynağı Stratejisi ve Eylem Planı, Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
  • Trajtenberg, M. (2001), “R&D Policy in Israel: An Overview and Reassessment, Science, Technology and The Economy Program (STE)”, Working Paper Series, The Samuel Neaman Institute, Haifa.
  • Vekstein, D. (1999), “Defense Conversion, TechnologyPolicy and R&D Networks in The Innovation System of Israel, Technovation, 19, 615-629.

TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI

Yıl 2018, Cilt: 36 Sayı: 2, 21 - 50, 29.06.2018

Yasemin Hancıoğlu Özlem Atay

https://doi.org/10.17065/huniibf.290545
Cited By: 1

Öz

21. yüzyılın değişen rekabet paradigması işletmeleri, bölgeleri ve ülkeleri siyasi, sosyal ve ekonomik açıdan etkileri olan yeni bir kavram, inovasyon ile karşı karşıya getirmektedir. İnovasyon süreçlerindeki aktörleri belirleyen, bu aktörler arasındaki ilişkileri düzenleyen ulusal inovasyon sistemi ve inovasyon politikalarının başarı ile uygulanması da ülkelerin küresel düzeydeki rekabette konumlarını belirlemektedir. Özellikle gelişmekte olan ülkelerin teknoloji yarışına gelişmiş ülkelerden daha geç başladığı belirtilmektedir. Bununla birlikte yetişme sürecini hızlı bir şekilde gerçekleştiren bazı ülkeler gelişmiş ülkelerin inovasyon performansı seviyelerine ulaşabilmektedir. Bu çalışmada, inovasyon politikası belirleme çalışmalarına benzer dönemlerde başlayan Türkiye, Güney Kore ve İsrail’in ulusal inovasyon sistemleri ve inovasyon politikaları incelenmiştir. Bu üç ülke arasında yapılan kıyaslama sonucunda, Güney Kore ve İsrail’in teknolojiye yetişme sürecini daha hızlı gerçekleştirdikleri görülmektedir. Türkiye’nin ulusal inovasyon sistemi ve inovasyon politikalarındaki eksiklikler göz önünde bulundurularak, incelenen iki ülkenin başarılı uygulamaları kapsamında öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ulusal inovasyon sistemi inovasyon politikaları kıyaslama Türkiye Güney Kore İsrail

Kaynakça

  • Atkinson, R.D. (2014), “Understanding The U.S. National Innovation System”, The Information Technology & Innovation Foundation, June, 1-26.
  • Çağlar, E., Acar, O. (2013), “Onuncu Kalkınma Planı Hakkında Bir Değerlendirme: Plan, 2023 Hedeflerinin Yol Haritası Olabilir Ancak Sahiplenilmesi Şart”, TEPAV Değerlendirme Notu, Ankara.
  • Çakmak, U. (2016), “Güney Kore’nin Ekonomik Kalkınmasının Temel Dinamikleri (1960-1990)”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(1), 151-171.
  • DEİK. (2013), İsrail Ülke Bülteni 2013.https://www.deik.org.tr, E.T.:15.02.2016.
  • DEİK. (2014), İsrail Ülke Bülteni 2014, 15.02.2016 tarihinde https://www.deik.org.tr, E.T.: 15.02.2016.
  • DPT. (1984), Beşinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1984-1989), Yayın No: 1974, Ankara: DPT Yayınları.
  • DPT. (1989), Altıncı Beş Yıllık Kalkınma Planı (1990-1994), Yayın No: 2174, Ankara:DPT Yayınları.
  • DPT. (1995), Yedinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (1996-2000), Ankara: DPT Yayınları.
  • DPT. (2000a), Bilim ve Teknoloji Özel İhtisas Komisyon Raporu, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, DPT:2528-ÖİK:544.
  • DPT. (2000b), Uzun Vadeli Strateji ve Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı (2001-2005), Ankara:DPT Yayınları.
  • DPT. (2006), Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013), Ankara: DPT Yayınları.
  • Elçi, Ş. (2006), İnovasyon: Kalkınmanın ve Rekabetin Anahtarı, Ankara: Nova Basın Yayın Dağıtım.
  • Göker, A. (2008), “Öngörülen Geleceği Yaratabilmek: Ulusların Bilim, Teknoloji ve İnovasyon Stratejileri/Politikaları”, Sağlık Bilimlerinde Süreli Yayıncılık 6. Ulusal Sempozyum, www.inovasyon.org.
  • Hong, Y. -S. (2005), Evolauation of The Korean National Innovation System: Towards on Integrated Model, in OECD, Governance of Innovation Systems, Vol.2, Paris, France: OECD Publishing.
  • Hong, Y.-S. (2010). Private – Public Alliances for Export Development: The Korean Case, Comercio International serie 102, Division of International Tradeand Integration, Santiago.
  • İSO. (2014), İsrail’de Üniversite Sanayi İlişkileri. http://ftp.iso.org.tr/Kobi/Uni-San Modeller/İsrail, E.T.: 12.03.2016.
  • İTO. (1997), İsrail Ülke Etüdü, Yayın no: 1997-22, İstanbul: İTO Yayınları.
  • Justman, M., Zuscouitch, E. (2002), “The Economic Impact of Subsidized Industrial R&D in Israel”, R&D Management, 32, 191-199.
  • Kahane, B., Raz, T. (2005), “Innovation Projects in Israel Incubators: Categorization and Analysis”, European Journal of Innovation Management, 8(1), 91-106.
  • Kalkınma Bakanlığı. (2013), Onuncu Kalkınma Planı (2014-2018), Ankara: T.C. Kalkınma Bakanlığı.
  • Kavak, Ç. (2009), “Bilgi Ekonomisinde İnovasyon Kavramı ve Temel Göstergeleri”, Akademik Bilişim Konferansı, Şanlıurfa.
  • Kiper, M. (2004), “Teknoloji Transfer Mekanizmaları ve Bu Kapsamda Üniversite-Sanayi İşbirliği”, TMMOB Yayını, Teknoloji Özel Sayısı, 59-122.
  • Kiper, M. (2013), Biyoteknoloji Sektörel İnovasyon Sistemi: Kavramlar, Dünyadan Örnekler, Türkiye’de Durum ve Çıkarımlar, Ankara: TTGV Yayınları.
  • Kurtoğlu, M., Seferoğlu, S. S. (2011), “Dokuzuncu Kalkınma Planı ve Teknoloji Politikalarına Eleştirel Bir Bakış”, 8. Akademik Bilişim Kongresi, 2-4 Şubat 2011, İnönü Üniversitesi, Malatya.
  • Mani, S. (2002), Government, Innovation and Technology Policy: an International Comparative Analysis, New Horizons in the Economics of Innovation Series, Edward Elgar, Cheltenham.
  • OECD. (2006), OECD Science, Technology and Industry Outlook, Paris, France: OECD Publishing.
  • OECD. (2008), OECD Science, Technology and Industry Outlook, OECD Publishing, www.oecd.org/sti/inno/oecdscience technologyandindustryoutlook 2008.htm#profiles.
  • OECD. (2009), OECD Reviews of Innovation Policy, Paris, France: OECD Publishing.
  • OECD. (2010), OECD Science, Technology and Industry Outlook-2010, OECD Publishing, http://dx.doi.org/10.1787/sti_outlook-2010-en.
  • OECD. (2012a), Innovation for Development: A Discussion of The Issues and An Overview of Work of The OECD Directorate for Science, Technology and Industry, OECD Publications.
  • OECD. (2012b), OECD Science, Technology and Industry Outlook, OECD Publishing, www.oecd-ilibrary.org/science-and-technology/oecd-science-technology -and-industry-outlook-2012-sti-outlook-2012-en.
  • OECD. (2014), OECD Science, Technology and Industry Outlook-2014, OECD Publishing, www.oecd.org/sti/oecd-science-technology-and-industry-outlook-19991428.htm
  • OECD, Eurostat. (2005), Oslo Kılavuzu: Yenilik Verilerinin Toplanması ve Yorumlanması İçin İlkeler, 3.Baskı, OECD ve Eurostat ortak yayını.
  • Pak, N. K., Türkcan, E. (2000), Türkiye - Güney Kore Kalkınma ve Teknoloji Politikaları, mimoza.marmara.edu.tr/~asoyak/ güney.kore.htm, E.T.: 02.01.2016.
  • Saatçioğlu, C. (2005), “Ulusal Yenilik Sistemi Çerçevesinde Uygulanan Bilim ve Teknoloji Politikaları: İsrail, AB, Türkiye örneği”, Sosyal Bilimler Dergisi, 5(1), 179-198.
  • Seki, İ., Barbaros, R.F. (2011), “Rekabet Gücünün Ölçülmesinde Ulusal Yenilik Sistemleri ve Üniversite Ekonomisi Yaklaşımı”, Ege Akademik Bakış Dergisi, 11(3), 407-424.
  • Taymaz, E. (2001), Ulusal Yenilik Sistemi: Türkiye İmalat Sanayinde Teknolojik Değişim ve Yenilik Süreçleri, Ankara: Tübitak/TTGV/DİE Yayınları.
  • Teubal, M. (1993), The Innovation System of Israel: Description, Performance and Outstanding Issues, in R. Nelson (ed.), National Innovation Systems, New York: Oxford University Press, 476-502.
  • TİSK. (2015), Bilim, Teknoloji ve Sanayide Türkiye’nin Durumu, TİSK Yayınları.
  • TÜBİTAK. (1997), Türkiye’nin Bilim ve Teknoloji Politikası, Bilim ve Teknoloji Strateji ve Politika Çalışmaları, TÜBİTAK BTP 97/04.
  • TÜBİTAK. (2010), 2011-2016 Bilim ve Teknoloji İnsan Kaynağı Stratejisi ve Eylem Planı, Ankara: TÜBİTAK Yayınları.
  • Trajtenberg, M. (2001), “R&D Policy in Israel: An Overview and Reassessment, Science, Technology and The Economy Program (STE)”, Working Paper Series, The Samuel Neaman Institute, Haifa.
  • Vekstein, D. (1999), “Defense Conversion, TechnologyPolicy and R&D Networks in The Innovation System of Israel, Technovation, 19, 615-629.
Toplam 43 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi
Yazarlar

Yasemin Hancıoğlu

Özlem Atay

Yayımlanma Tarihi 29 Haziran 2018
Gönderilme Tarihi 7 Şubat 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 36 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Hancıoğlu, Y., & Atay, Ö. (2018). TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(2), 21-50. https://doi.org/10.17065/huniibf.290545
AMA Hancıoğlu Y, Atay Ö. TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Haziran 2018;36(2):21-50. doi:10.17065/huniibf.290545
Chicago Hancıoğlu, Yasemin, ve Özlem Atay. “TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 36, sy. 2 (Haziran 2018): 21-50. https://doi.org/10.17065/huniibf.290545.
EndNote Hancıoğlu Y, Atay Ö (01 Haziran 2018) TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 36 2 21–50.
IEEE Y. Hancıoğlu ve Ö. Atay, “TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 36, sy. 2, ss. 21–50, 2018, doi: 10.17065/huniibf.290545.
ISNAD Hancıoğlu, Yasemin - Atay, Özlem. “TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 36/2 (Haziran 2018), 21-50. https://doi.org/10.17065/huniibf.290545.
JAMA Hancıoğlu Y, Atay Ö. TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2018;36:21–50.
MLA Hancıoğlu, Yasemin ve Özlem Atay. “TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI”. Hacettepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 36, sy. 2, 2018, ss. 21-50, doi:10.17065/huniibf.290545.
Vancouver Hancıoğlu Y, Atay Ö. TÜRKİYE, GÜNEY KORE VE İSRAİL’İN ULUSAL İNOVASYON SİSTEMLERİNİN ANALİZİ VE KIYASLANMASI. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2018;36(2):21-50.

Cited By

Evaluation of Additional Fiscal Liabilities under The Principle of Legality
The Journal of International Scientific Researches
https://doi.org/10.23834/isrjournal.1103788

Dergiye yayımlanmak üzere gönderilecek yazılar Dergi'nin son sayfasında ve Dergi web sistesinde yer alan Yazar Rehberi'ndeki kurallara uygun olmalıdır.


Gizlilik Beyanı

Bu dergi sitesindeki isimler ve e-posta adresleri sadece bu derginin belirtilen amaçları doğrultusunda kullanılacaktır; farklı herhangi bir amaç için veya diğer kişilerin kullanımına açılmayacaktır.