Öz
Kaynakça
- Aıtımbetov, M. (2019). Akademik örgütlerin performans göstergelerine göre kümelenmesi ve kümelerdeki örgüt kültürü tiplerinin belirlenmesi: Kazakistan devlet üniversitelerinde bir araştırma. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir, 89-94.
- Buğdaycı, S. (2018). Antrenörlerin iletişim becerileri ile öz yeterliliklerinin incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya, 62-64.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E, Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 42, 50.
- Ceylan, Ş. (2019). Sağlık çalışanlarında etkili iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. (Tıpta Uzmanlık Tezi). Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir, 44-46.
- Deshpande, R., Farley, J. U., & Webster, F.E. (1993). Corporate culture, customer orientation, and innovativeness in Japanese firms: A quadrat analysis. Journal of Marketing, 57(1), 23-27.
- Erdem, R., Adıgüzel, O., ve Kaya, A. (2010). Akademik personelin kurumlarına ilişkin algıladıkları ve tercih ettikleri örgüt kültürü tipleri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(2), 73-78.
- Güllü, S., & Yenel, İ. (2015). Spor eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında görev yapan akademisyenlerin örgütsel bağlılığına iletişimin etkisi. Sport Sciences, 10(2), 1-15.
- Gürbüz, S. (2020). Örgüt kültürü ve örgütsel değişim algısı arasındaki ilişkide gelişime açıklığın düzenleyici rolü: Üniversitelerde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 118-131.
- İplikçi, F. N., & Topsakal, Y. (2014). Üniversitelerde örgüt kültürünü belirleyen ve etkileyen boyutlar: Ampirik bir çalışma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 47-60.
- Kabadayı, Ş. (2010). Hentbol antrenörlerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir, 88-99.
- Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (Yirmi dördüncü Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 35.
- Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
- Kowalski, T. J. (2000). Cultural change paradigms and administrator communication. Contemporary Education, 71(2), 4-12.
- Mohammed, A. A. (2019). Takım ve sporları ve bireysel sporlar ile ilgilenen bireylerin stres algılarının ve iletişim becerilerinin incelenmesi (Van ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van, 64-66.
- Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W., & Barrett, K. C. (2004). SPSS for introductory statistics: Use and interpretation. New Jersey London: Psychology Press, 50.
- Mumby, D. K., & Stohl, C. (1996). Disciplining organizational communication studies. Management Communication Quarterly, 10(1), 50-72.
- Özbalta, M. (2018). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin iletişim becerileri ile empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 85-91.
- Özokutucu, L. C. (2019). Örgüt kültürünün çalışan davranışı üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 122-133.
- Polat, M. (2015). Örgütsel kültürün örgütsel güven üzerine etkisine yönelik alan araştırması. Social Sciences Studies Journal, 1(1), 29-41.
- Şahin, H. (2018). Akademik personelin kurumlarını ilişkilendirdikleri örgüt kültürü tipleri. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, 51-67.
- Tuncer, T. (2020). Okul yöneticilerinin liderlik tarzlarının örgüt kültürüne etkisi: Isparta ili örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara, 87-92.
The Effect of Effective Communication Skills of Academicians in Faculties of Sports Sciences on Organizational Culture Type
Öz
The aim of this study, Sports Science Faculty academics serving in the level of communication skills assessment to reveal the type and level of impact on the organization's culture is to determine the relationship between them. The research is designed to scan the relational model. In data analysis software package SPSS-25 was used and significance level of p <0.05 was taken. Also, simple linear regression analysis, Pearson's correlation analysis, independent samples (Independent-Samples) t-test analysis, One-Way ANOVA (one-way analysis of variance) was used. Academics communication skills to assess levels of organization culture types of points between and organizational relationships between the culture of the scores obtained for the overall and academics communication skills assessment levels positively on organizational culture was determined to have an influence. age according to academics communication skills assessment level, children have status, title, institution in which there is a significant difference between working time and management styles, gender, between marital status and administrative tasks status has been determined that there are significant differences. Academics organizational culture types of cultural levels and sex according to the general belonging to the cultural level of organizational culture, age, marital status, and meaningful differences statistically significant difference was found titles and management style of childbearing status were found. At the same time institutions working time according to Adhocracy a significant difference in terms of the type of culture has found no significant differences in the types of other cultures. There were no significant differences according to the state administrative tasks meaningful differences according to the type of other cultures in terms of market culture type.
Anahtar Kelimeler
Communication communication skills culture organization culture.
Kaynakça
- Aıtımbetov, M. (2019). Akademik örgütlerin performans göstergelerine göre kümelenmesi ve kümelerdeki örgüt kültürü tiplerinin belirlenmesi: Kazakistan devlet üniversitelerinde bir araştırma. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir, 89-94.
- Buğdaycı, S. (2018). Antrenörlerin iletişim becerileri ile öz yeterliliklerinin incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya, 62-64.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E, Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 42, 50.
- Ceylan, Ş. (2019). Sağlık çalışanlarında etkili iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. (Tıpta Uzmanlık Tezi). Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi, İzmir, 44-46.
- Deshpande, R., Farley, J. U., & Webster, F.E. (1993). Corporate culture, customer orientation, and innovativeness in Japanese firms: A quadrat analysis. Journal of Marketing, 57(1), 23-27.
- Erdem, R., Adıgüzel, O., ve Kaya, A. (2010). Akademik personelin kurumlarına ilişkin algıladıkları ve tercih ettikleri örgüt kültürü tipleri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 36(2), 73-78.
- Güllü, S., & Yenel, İ. (2015). Spor eğitimi veren yükseköğretim kurumlarında görev yapan akademisyenlerin örgütsel bağlılığına iletişimin etkisi. Sport Sciences, 10(2), 1-15.
- Gürbüz, S. (2020). Örgüt kültürü ve örgütsel değişim algısı arasındaki ilişkide gelişime açıklığın düzenleyici rolü: Üniversitelerde bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Başkent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, 118-131.
- İplikçi, F. N., & Topsakal, Y. (2014). Üniversitelerde örgüt kültürünü belirleyen ve etkileyen boyutlar: Ampirik bir çalışma. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(2), 47-60.
- Kabadayı, Ş. (2010). Hentbol antrenörlerinin iletişim becerilerinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir, 88-99.
- Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (Yirmi dördüncü Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık, 35.
- Korkut, F. (1996). İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeğinin geliştirilmesi: Güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 18-23.
- Kowalski, T. J. (2000). Cultural change paradigms and administrator communication. Contemporary Education, 71(2), 4-12.
- Mohammed, A. A. (2019). Takım ve sporları ve bireysel sporlar ile ilgilenen bireylerin stres algılarının ve iletişim becerilerinin incelenmesi (Van ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Van, 64-66.
- Morgan, G. A., Leech, N. L., Gloeckner, G. W., & Barrett, K. C. (2004). SPSS for introductory statistics: Use and interpretation. New Jersey London: Psychology Press, 50.
- Mumby, D. K., & Stohl, C. (1996). Disciplining organizational communication studies. Management Communication Quarterly, 10(1), 50-72.
- Özbalta, M. (2018). Spor yapan ve yapmayan ortaöğretim öğrencilerinin iletişim becerileri ile empatik eğilim düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, 85-91.
- Özokutucu, L. C. (2019). Örgüt kültürünün çalışan davranışı üzerindeki etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, 122-133.
- Polat, M. (2015). Örgütsel kültürün örgütsel güven üzerine etkisine yönelik alan araştırması. Social Sciences Studies Journal, 1(1), 29-41.
- Şahin, H. (2018). Akademik personelin kurumlarını ilişkilendirdikleri örgüt kültürü tipleri. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir, 51-67.
- Tuncer, T. (2020). Okul yöneticilerinin liderlik tarzlarının örgüt kültürüne etkisi: Isparta ili örneği. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Ankara, 87-92.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | İngilizce |
|---|---|
| Konular | Spor Hekimliği |
| Bölüm | Articles |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Ağustos 2021 |
| Kabul Tarihi | 30 Ağustos 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 2 |
