Araştırma Makalesi
Kırsal Kalkınma Yaklaşımında Yerel Kimlik Değerlerinin Tespiti: Edirne İli Keşan İlçesi Gökçetepe Köyü Örneği
Öz
Bu çalışmada; kırsal bir yerleşim olan Edirne İli Keşan
İlçesi Gökçetepe Köyü’nün doğal, yapay ve sosyo-kültürel kimlik değerlerinin
tespit edilerek, yerinde kalkınmalarına yönelik çeşitli stratejilerin
geliştirilmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, konu
ve alanla ilgili literatür araştırmalarından, resmî kurumlardan elde edilen
verilerden yararlanılmıştır. Yerinde arazi tespit çalışmaları, yerel halk ile
yapılan sözlü görüşmeler ve görsel izlenimlere yönelik fotoğraflama yapılmıştır.
Çalışma kapsamında örnek alana ilişkin; ulaşım paftası, yapı-işlev
analizi, kat analizi, odak noktaları analizi ile doğal, yapay ve sosyo-kültürel
kırsal kimlik bileşenleri envanterleri hazırlanarak mevcut durum analiz
edilmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda alana ilişkin güçlü ve zayıf
yönler, fırsatlar ve tehditler (Swot Analizi) belirlenmiştir. Sonuç
olarak, elde edilen tüm veriler,
hazırlanan haritalar, alanın doğal ve yapay kimlik özelliklerine ilişkin kimlik
kartları ve Swot analizinden elde edilen veriler kapsamında kırsal kalkınma
odaklı çeşitli öneri ve stratejiler geliştirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 1) Anonim. (2000). Devlet Planlama Teşkilatı, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Kırsal Kalkınma Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara.
- 2) Anonim. (2006).Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi. http://kkp.tarim.gov.tr/sp/Ulusal_kirsal_kalkinma_stratejisi%20(2007-2013).pdf [Erişim tarihi 15 Nisan 2018]
- 3) Anonim. (2018a). Gökçetepe Tabiat Parkı, T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 1. Bölge Müdürlüğü Edirne Şube Müdürlüğü. http://edirne.ormansu.gov.tr/Edirne/AnaSayfa/TabiatParklar/gokcetepe.aspx?sflang=tr [Erişim tarihi 25 Mart 2018]
- 4) Anonim. (2018b).Köy Bilgi Sistemi Gökçetepe Köyü, Edirne İl Özel İdaresi. http://idare22.net/kbs/ke%C5%9Fan/gokcetepe.html [Erişim tarihi 03 Nisan 2018]
- 5) Benliay, A., Soydan, O. ve Kayku M. (2015). Aspendos- Sillyon- Perge Bisiklet Güzergahı Örneğinde Peyzaj Görsel Kalitesi ve Peyzaj Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Artium Dergisi, 3(1), 48-64
- 6) Çetinkaya, G. ve Uzun, O. (2014). Peyzaj Planlama. İstanbul,: Birsen Yayınevi. 7) Demirel, Ö. (2009). Ülke Mekansal Planlaması İçinde Ekolojik Ağırlıklı Disiplin Olma Yönünde Bir Misyon Taşıyan Peyzaj Mimarlığı Mesleği’nin Yeri ve Üzerine Düşen ya da Yapması Gerekenler. Peyzaj Mimarlığı Akademik İşbirliği Toplantısı (PEMAT), Ankara, s.19
- 8) Ellis, F. and Biggs, S. (2001). Evolving Themes in Rural Development 1950s-2000s. Development Policy Review, 19(4), 437-448.
- 9) Erdem, M. (2012). Kırsal Yerleşim Peyzaj Kimlik Özelliklerinin Tespiti, Korunması ve Geliştirilmesine Yönelik Değerlendirme Matrisi Örneği. Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı.
- 10) Gülçubuk, B., Yıldırak, N., Kızılaslan, N., Özer, D., Kan, M. ve Kepoğlu, A. (2010). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları Ve Politika Değişimleri. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak 2010, Ankara, 1227-1243.
- 11) Gülçubuk, B., Yıldırak , N., Kızılaslan , N., Özer , D., Kan , M., Kepoğlu ve A. (2018). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları ve Politika Değişimleri. http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/e443d6819ae22b2_ek.pdf [Erişim tarihi 09 Mayıs 2018].
- 12) İyimaya, O. (2013). Kırsal Yerleşme Planlanmasında Ülke Örnekleri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Kırsal Alan Planlanması Tartışmaları 1999-2009 Yayını, İstanbul, 21-23.
- 13) Kiper, T. ve Arslan, M. (2007). Safranbolu-Yörükköyü Tarımsal Turizm Potansiyelinin Kırsal Kalkınma Açısından Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 145-158.
- 14) Kiper, T., Uzun, O., Üstün Topal T. (2016). Global Issues and Trends in Tourism, Bölüm: Developing Ecotourism Development Strategies for Sustainable Rural Development: A CaseStudy of Kıyıköy, Kırklareli, St. Klıment Ohrıdskı Unıversıty Press.
- 15) Köse, Y. ve Şahin, Ş. (2017). Bir Kırsal Yerleşim Olarak Evciler Mahallesi Peyzaj Özellikleri. Ankara Araştırmaları Dergisi, 5(2), 257-272.
- 16) Kut Görgün, E. ve Yörür, N. (2018). Kırsal Yerleşmelerde Özgün Dokunun Korunmasında Bir Araç Olarak Köy Tasarım Rehberleri: Ödemiş Bademli Örneği. TÜBA-KED, 17, 25-47.
- 17) Mısırlı, N. (2018).Kişisel Fotoğraf Arşivi.
- 18) Özcan, K. ve Akci, A. (2016). Kırsal Kalkınma İçin Model Önerisi: Köy Kümeleri. TEAD, 2(1), 1-11.
- 19) Selvi, N. (2018). Gökçetepe Köyü Tarihi. Sözlü Görüşme.
- 20) Tolunay, A. ve Akyol, A. (2006). Kalkınma ve Kırsal Kalkınma: Temel Kavramlar ve Tanımlar. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 116-127.
- 21) Ulu, A. ve Karakoç, İ. (2004). Kentsel Değişimin Kent Kimliğine Etkisi. Planlama Dergisi, 3(29), 59-66.
- 22) Yaşa Ersoy, H. (2010). Kırsal Alanda Yöresel Mimari Özelliklerin Belirlenmesi” Projesi ve Kayseri Örneği Üzerinde Bir Araştırma ve Öneri Üzerine. Mimarlık Dergisi, 351.
- 23) Yenigül, S.B. (2017). Kırsal Kalkınma Politikalarında Yeni Yaklaşımlar ve Bu Yaklaşımların Türkiye’nin Kırsal Kalkınma Politikalarına Etkisi. Planlama Dergisi, 27(1), 16–25
Yıl 2019,
Cilt: 7 Sayı: 1, 70 - 81, 21.02.2019
Öz
Kaynakça
- 1) Anonim. (2000). Devlet Planlama Teşkilatı, Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı Kırsal Kalkınma Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Ankara.
- 2) Anonim. (2006).Ulusal Kırsal Kalkınma Stratejisi. http://kkp.tarim.gov.tr/sp/Ulusal_kirsal_kalkinma_stratejisi%20(2007-2013).pdf [Erişim tarihi 15 Nisan 2018]
- 3) Anonim. (2018a). Gökçetepe Tabiat Parkı, T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı 1. Bölge Müdürlüğü Edirne Şube Müdürlüğü. http://edirne.ormansu.gov.tr/Edirne/AnaSayfa/TabiatParklar/gokcetepe.aspx?sflang=tr [Erişim tarihi 25 Mart 2018]
- 4) Anonim. (2018b).Köy Bilgi Sistemi Gökçetepe Köyü, Edirne İl Özel İdaresi. http://idare22.net/kbs/ke%C5%9Fan/gokcetepe.html [Erişim tarihi 03 Nisan 2018]
- 5) Benliay, A., Soydan, O. ve Kayku M. (2015). Aspendos- Sillyon- Perge Bisiklet Güzergahı Örneğinde Peyzaj Görsel Kalitesi ve Peyzaj Özelliklerinin Değerlendirilmesi. Artium Dergisi, 3(1), 48-64
- 6) Çetinkaya, G. ve Uzun, O. (2014). Peyzaj Planlama. İstanbul,: Birsen Yayınevi. 7) Demirel, Ö. (2009). Ülke Mekansal Planlaması İçinde Ekolojik Ağırlıklı Disiplin Olma Yönünde Bir Misyon Taşıyan Peyzaj Mimarlığı Mesleği’nin Yeri ve Üzerine Düşen ya da Yapması Gerekenler. Peyzaj Mimarlığı Akademik İşbirliği Toplantısı (PEMAT), Ankara, s.19
- 8) Ellis, F. and Biggs, S. (2001). Evolving Themes in Rural Development 1950s-2000s. Development Policy Review, 19(4), 437-448.
- 9) Erdem, M. (2012). Kırsal Yerleşim Peyzaj Kimlik Özelliklerinin Tespiti, Korunması ve Geliştirilmesine Yönelik Değerlendirme Matrisi Örneği. Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı.
- 10) Gülçubuk, B., Yıldırak, N., Kızılaslan, N., Özer, D., Kan, M. ve Kepoğlu, A. (2010). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları Ve Politika Değişimleri. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, 11-15 Ocak 2010, Ankara, 1227-1243.
- 11) Gülçubuk, B., Yıldırak , N., Kızılaslan , N., Özer , D., Kan , M., Kepoğlu ve A. (2018). Kırsal Kalkınma Yaklaşımları ve Politika Değişimleri. http://www.zmo.org.tr/resimler/ekler/e443d6819ae22b2_ek.pdf [Erişim tarihi 09 Mayıs 2018].
- 12) İyimaya, O. (2013). Kırsal Yerleşme Planlanmasında Ülke Örnekleri. Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Kırsal Alan Planlanması Tartışmaları 1999-2009 Yayını, İstanbul, 21-23.
- 13) Kiper, T. ve Arslan, M. (2007). Safranbolu-Yörükköyü Tarımsal Turizm Potansiyelinin Kırsal Kalkınma Açısından Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 145-158.
- 14) Kiper, T., Uzun, O., Üstün Topal T. (2016). Global Issues and Trends in Tourism, Bölüm: Developing Ecotourism Development Strategies for Sustainable Rural Development: A CaseStudy of Kıyıköy, Kırklareli, St. Klıment Ohrıdskı Unıversıty Press.
- 15) Köse, Y. ve Şahin, Ş. (2017). Bir Kırsal Yerleşim Olarak Evciler Mahallesi Peyzaj Özellikleri. Ankara Araştırmaları Dergisi, 5(2), 257-272.
- 16) Kut Görgün, E. ve Yörür, N. (2018). Kırsal Yerleşmelerde Özgün Dokunun Korunmasında Bir Araç Olarak Köy Tasarım Rehberleri: Ödemiş Bademli Örneği. TÜBA-KED, 17, 25-47.
- 17) Mısırlı, N. (2018).Kişisel Fotoğraf Arşivi.
- 18) Özcan, K. ve Akci, A. (2016). Kırsal Kalkınma İçin Model Önerisi: Köy Kümeleri. TEAD, 2(1), 1-11.
- 19) Selvi, N. (2018). Gökçetepe Köyü Tarihi. Sözlü Görüşme.
- 20) Tolunay, A. ve Akyol, A. (2006). Kalkınma ve Kırsal Kalkınma: Temel Kavramlar ve Tanımlar. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A(2), 116-127.
- 21) Ulu, A. ve Karakoç, İ. (2004). Kentsel Değişimin Kent Kimliğine Etkisi. Planlama Dergisi, 3(29), 59-66.
- 22) Yaşa Ersoy, H. (2010). Kırsal Alanda Yöresel Mimari Özelliklerin Belirlenmesi” Projesi ve Kayseri Örneği Üzerinde Bir Araştırma ve Öneri Üzerine. Mimarlık Dergisi, 351.
- 23) Yenigül, S.B. (2017). Kırsal Kalkınma Politikalarında Yeni Yaklaşımlar ve Bu Yaklaşımların Türkiye’nin Kırsal Kalkınma Politikalarına Etkisi. Planlama Dergisi, 27(1), 16–25
Toplam 22 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 21 Şubat 2019 |
| Kabul Tarihi | 21 Şubat 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019Cilt: 7 Sayı: 1 |
Artium is an OAJ supported by Hasan Kalyoncu University
Open access articles in Artium are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDeriatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0).
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/