Abstract
In the context of interaction between space-culture, the importance of protection of local identity is an increasing subject in recent years. But unfortunately at the same time, it is a field to obtain information about our losing cultural heritage. Over the centuries, Anatolia has been home to many civilizations, and has acted as a bridge to transfer their traces to future generations. It is possible to see Anatolian culture and identity, living conditions, family and neighborhood relations and important traces of residential architecture and workmanship in traditional housing types in Anatolia. The purpose of the study is to compare the old and new functions of Hamdi Gültepe house which is destroyed and rebuilt with its same facade and also it is a beautiful example of traditional housing culture. The house have been using as a resident since 1940. And by the time, the area of the house became a commercial center and so the house lost its function. Because of this the process of transformation has been analyzed. As a result, the transformation was done not to lose its identity and culture and also the urban skyline was protected otherwise functional transformation lost the traces of family and neighborhood relations. Consequently the unsuitable plan configuration for commercial usage and inefficient spaces were born by the functional transformation
References
- Altınoluk Ü. (1991), Özgün İşlevini Tamamen Yitiren ya da İşlevsel Olarak Eskiyen Yapıların Yeniden Kullanımı. Tasarım Dergisi, sayı 14, İstanbul.
- Anonim (2010). Genç Cumhuriyetin Yabancı Mimarları. [online], http://www.mimarlikmuzesi.org [Erişim tarihi: 18.11.2010]
- Cebeci Ö.F., Çakılcıoğlu M. (2002). Kültürel Sürdürülebilirlik. 10. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi, Trabzon.
- Edgü E., Ünlü A. (2003). Konutlarda Mekânsal Dizim Verilerinin Mekân Tercihleri ile İlişkisi. İTÜ Dergisi/a, Mimarlık, Planlama, Tasarım, Cilt: 2, Sayı:1, s. 27-40.
- Haviland, A. W. (1990). Cultural Anthropology, 6th edn. Forth Worth, TX:Holt, Rinehart, and Winston.
- K.T.V.K.K (2013). Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu, Konya.
- Morley D., Robins K. (1997). Kimlik Mekânları. çev. E.Zeybekoğlu, Ayrıntı Yayınları, İstanbul, s.107.
- Rapoport, A. (1969). House Form and Culture. Englewood Cliffs, N.J. Prentice-Hall.
Abstract
Kültür-mekân etkileşimi ve bu bağlamda yerel kimliğin korunması konusu, son yıllarda gittikçe önemi artan fakat ne yazık ki kaybolmuş kültürel mirasımızın kalıntıları ile bilgi edinmeye çalıştığımız bir alan olarak gündemini korumaktadır. Yüzyıllar boyunca Anadolu, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış ve onların izlerini gelecek nesillere aktaran bir köprü görevi görmüştür. Anadolu’da yer alan geleneksel konut tiplerinde, Anadolu kültür ve kimliği, döneme ait yaşam koşulları, aile ve komşuluk ilişkileri ve konut mimarisi ve işçiliğine dair önemli izler görmek mümkündür. Bu çalışma, geleneksel konut kültürünün güzel bir örneği olan ve ön cephesi aynı kalmak şartıyla yıkılıp yeniden yapılarak işlev dönüşümü geçirmiş “Hamdi Gültepe” evinin, eski ve yeni fonksiyonlarını karşılaştırmalı analizini amaçlamaktadır. 1940 yılından itibaren konut olarak kullanılan yapının, ticari merkez içinde kalmasından dolayı konut fonksiyonundan ticaret fonksiyonuna dönüşmesi süreci analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda yapının yeni fonksiyon verilerek kültürel kimliğin sürdürülebilmesi arzusuyla yapılan bu dönüşümde kent silueti yönüyle kültürel izleri devam ettirmesine karşın; yaşam şartları, aile ve komşuluk ilişkileri ve geleneksel konut kültürüne ait tüm izleri sildiği, aynı zamanda ticari fonksiyona uygun olmayan bir plan şeması sunarak verimli kullanılamayan mekânlar doğurduğu bulgularına rastlanılmıştır
Keywords
References
- Altınoluk Ü. (1991), Özgün İşlevini Tamamen Yitiren ya da İşlevsel Olarak Eskiyen Yapıların Yeniden Kullanımı. Tasarım Dergisi, sayı 14, İstanbul.
- Anonim (2010). Genç Cumhuriyetin Yabancı Mimarları. [online], http://www.mimarlikmuzesi.org [Erişim tarihi: 18.11.2010]
- Cebeci Ö.F., Çakılcıoğlu M. (2002). Kültürel Sürdürülebilirlik. 10. Ulusal Bölge Bilimi/Bölge Planlama Kongresi, Trabzon.
- Edgü E., Ünlü A. (2003). Konutlarda Mekânsal Dizim Verilerinin Mekân Tercihleri ile İlişkisi. İTÜ Dergisi/a, Mimarlık, Planlama, Tasarım, Cilt: 2, Sayı:1, s. 27-40.
- Haviland, A. W. (1990). Cultural Anthropology, 6th edn. Forth Worth, TX:Holt, Rinehart, and Winston.
- K.T.V.K.K (2013). Konya Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu, Konya.
- Morley D., Robins K. (1997). Kimlik Mekânları. çev. E.Zeybekoğlu, Ayrıntı Yayınları, İstanbul, s.107.
- Rapoport, A. (1969). House Form and Culture. Englewood Cliffs, N.J. Prentice-Hall.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2013 |
| Published in Issue | Year 2013Volume: 1 Issue: 1 |
Artium is an OAJ supported by Hasan Kalyoncu University
Open access articles in Artium are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDeriatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0).
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/