Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=kRRRpaeGH_dVvgHsywWDZwotHdY4Xx7pNThAxvF_mLQ&_path=id%3D801773%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of Pedestrian Roads in Sivas City Centre in Terms of Physical Disabled Uses

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 1, 36 - 46, 28.02.2021

Cihad Bilge , Mehmet Akif Irmak

https://doi.org/10.51664/artium.801773
Cited By: 1

Öz

The individual who is the building block of the society is not equal in every situation and all conditions. The most obvious example of this is the increasing number of individuals with disabilities. Due to certain reasons, these individuals who have various types of disabilities congenital or later are required to gain a seat in the society coequally and fairly. For this reason, developed and developing countries carry out innovative activities diversely to evaluate and involve the individuals with disabilities like other members of the society in each level. With the help of technology, the studies in both physical and communication space are aimed to involve disabled people to the society and to have equal rights with non-disabled people. Pedicab, scooter, battery operated cars, rising generation electronic organ implants and the transportation design are studies in order to include disabled individuals in the current life. On the other hand, all these tools and equipments are used by the old age population towards the end of the life is a common situation that we can easily observe in our environment. In this study supported by visual materials; it was determined that the ramps on the routes are unsuitable, the lack of warning systems, the vegetation is insufficient and there are obstructions in terms of reinforcement by referring to TS 9111, TS 12576, TS ISO 23599, TS 13536 standards. It has been concluded that generally it is appropriate, signs and lighting are sufficient.

Anahtar Kelimeler

Disability Urban Landscape Pedestrian Spaces

Kaynakça

  • Anonim. (2019a). Sivas'ımız. Sivas Belediyesi: http://www.sivas.bel.tr/icerik/38/12/sivasimiz.aspx adresinden alındı (17.05.2019).
  • Anonim. (2019b). Sivas Aile, çalışma, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü.
  • Charlton, J. (1998). Nothing about us without us: disability, oppression and empowerment. Berkeley: University of California Press.
  • Chetalain, L., Arneson, K., & Conaway, B. (1968). Design for All Americans. Washington: United States Government Printing Office.
  • Christo, V., Mashiri, M., Rickert, T., Maunder, D., Sentinella, J., Deus, K., Bogopane, H. (2004). Towards the development of comprehensive guidelines for practitioners in developing countries. Hamamatsu: UK's Department for International Development.
  • Çivici, T., & Gönen, D. (2015). Balıkesir Üniversitesi Çağış Yerleşkesinin Bedensel Engelli Öğrencilerin Sosyal Alanlara Ulaşılabilirliğinin Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi(3), 639-646.
  • Dikmen, Ç. B. (2011). Avrupa Kentsel Şartı Ulaşım ve Dolaşım İlkeleri Kapsamında Engellilerin Kentsel Alan ve Yapılara Erişilebilirliğinin Sorgulanması: Yozgat Örneği. e-Journal of New World Sciences Academy, 838-858.
  • DRC. (2007). Learning lessons: defining, representing and measuring disability. London: Disability Rights Commission.
  • GBD. (2004). Global Burden of Disease 2004 Update: Disability Weights For Diseases And Conditions. Geneva: World Health Organization.
  • Gül, A., & Küçük, V. (2001). Kentsel Açık-Yeşil Alanlar ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (2), 27-48.
  • Güngör, U. (1990). Kentsel Rekreasyon Alan Planlaması. Adana: Çukurova Üniversitesi Yayınları.
  • Kavak, M. (2009). Kent içi Ulaşım Üstyapı (Operasyon) Çalıştayı, Yaya, Bisikletli ve Fiziksel Dezavantajlı Grupların Erişim ve Ergonomosi. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
  • McConachie, H., Colver, A. F., Forsyth, R. J., Jarvis, S. N., & Parkinson, K. N. (2006, September). Participation of disabled children: how should it be characterised and measured? Disability and Rehabilitation. Disability and Rehabilitation, (28), 1157-1164. doi:10.1080/09638280500534507
  • Meyers, A. R., Anderson, J. J., Miller, D. R., Shipp, K., & Hoenig, H. (2002). Barriers, facilitators, and access for wheelchair users: substantive and methodologic lessons from a pilot study of environmental effects. Social Science & Medicine, 1435-1446. doi:10.1016/S0277-9536(01)00269-6
  • Müftüoğlu, U. (2006). Tekerlekli Sandalye Kullanan Bedensel Engellilerin Kentsel Mekânları Kullanım Olanaklarının Trabzon Kent Merkezi Örneği Üzerinde İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi.
  • Oran, B. (2007). Engellilerin Siyasi Yaşama Katılımı Ankara Örneği. (118). Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ökmen, M., & Parlak, B. (2010). Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler: İlkeler, Yaklaşımlar ve Mevzuat. Alfa.
  • ÖZİ. (2010). Türkiye Özürlüler Araştırması Temel Göstergeleri. Ankara: Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı.
  • Roberts, P., & Babinard, J. (2005). Transport Strategy To Improve Accessibility In Developing Countries. Washington: World Bank.
  • Steven Winter Associates. (1993). Cost of accessible housing. Washington: United States Department of Housing and Urban Development.
  • TDK. (2018). www.tdk.gov.tr adresinden alındı.(13.09.2018)
  • TSE. (1999). Şehir İçi Yollar-Özürlüler İçin Sokak, Cadde, Meydan, ve Yapısal Önlemler ve İşaretlemelerinde Tasarım Kuralları. TSE Yayınları.
  • TUİK. (2011). Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni. Haber Bülteni, (71).
  • Watson, N. (2002). Well, I Know this is Going to Sound Very Strange to You, but I Don’t See Myself as a Disabled Person: Identity and disability. Disability & Society, (17), 509-527.
  • WHO. (2011). World Report On Disability. Malta: WHO Library Cataloguing-in-Publication Data.
  • Yenice, M.S. (2012). Kentsel Yeşil Alanlar İçin Mekânsal Yeterlilik ve Erişebilirlik Analizi; Burdur Örneği, Türkiye. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 13(1), 41-47.
  • Yenice, M.S. (2015). A Method for Evaluation of the Efficiency of Urban Green Spaces; Aksaray, Turkey. Artium, 3 (2), 54-65.
  • Yüce Eşkil, Ö. (2011). Engelliler İçin Dış Mekan Tasarım Özellikleri Bağlamında Ankara Kent Parklarının İrdelenmesi. Bartın: Fen Bilimleri Enstitüsü.

Sivas Kent Merkezinde Yaya Yollarının Fiziksel Engelli Kullanımları Açısından Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 9 Sayı: 1, 36 - 46, 28.02.2021

Cihad Bilge , Mehmet Akif Irmak

https://doi.org/10.51664/artium.801773
Cited By: 1

Öz

Toplumun yapı taşı olan birey her durum ve şartta eşit değildir. Bunun en açık örneği günden güne artan sayısı ile engelli bireylerdir. Belirli sebeplerden dolayı doğuştan veya sonradan çeşitli engel türlerine sahip olan bu bireylerin, toplumun içerisinde eşit ve adil bir şekilde yer edinmesi gerekmektedir. Bu nedenle, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkeler engelli bireyleri toplumun diğer bireyleri gibi her kademede değerlendirmek ve topluma dâhil etmek için çeşitli şekilde yenilikçi faaliyetler yürütmektedir. Teknolojinin yardımı ile gerek fiziksel gerekse iletişim alanında yapılan çalışmalarla engellilerin topluma dâhil edilmesi ve engelli olmayan bir birey ile eşit haklara sahip olması hedeflenmektedir. Pedicab, scooter, akülü arabalar, yeni nesil elektronik organ protezleri ve ulaşım yolları dizaynı, engelli bireyi güncel yaşama dâhil etmek için yapılan çalışmalardan bazılarıdır. Diğer yandan tüm bu araç ve gereçlerin yaşamlarının sonuna doğru yaşlı nüfus tarafından da kullanıldığı çevremizde rahatlıkla gözlemleyebileceğimiz yaygın bir durumdur. Bu çalışmada, Sivas kentinde fiziksel engelli bireylerin kentsel alan kullanımlarında memnuniyeti belirlemek için 4 adet güzergâh belirlenmiş, her bir güzergâh farklı bir engelli ile test edilmiştir. Görsel materyallerle desteklenen bu çalışmada, TS 9111, TS 12576, TS ISO 23599, TS 13536 standartları referans alınarak güzergahlarda rampaların uygunsuz olduğu, uyarı sistemlerinin eksikliği, bitkilendirmenin yetersiz olduğu ve donatı açısından engelleyicilerin olduğu belirlenirken, aynı güzergahlarda, kaldırım genişliklerinin yeterli olduğu, zemin döşemelerinin genellikle uygun olduğu, işaret levhalarının ve aydınlatmanın yeterli olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Engellilik Kentsel Peyzaj Yaya Mekanları

Kaynakça

  • Anonim. (2019a). Sivas'ımız. Sivas Belediyesi: http://www.sivas.bel.tr/icerik/38/12/sivasimiz.aspx adresinden alındı (17.05.2019).
  • Anonim. (2019b). Sivas Aile, çalışma, Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğü.
  • Charlton, J. (1998). Nothing about us without us: disability, oppression and empowerment. Berkeley: University of California Press.
  • Chetalain, L., Arneson, K., & Conaway, B. (1968). Design for All Americans. Washington: United States Government Printing Office.
  • Christo, V., Mashiri, M., Rickert, T., Maunder, D., Sentinella, J., Deus, K., Bogopane, H. (2004). Towards the development of comprehensive guidelines for practitioners in developing countries. Hamamatsu: UK's Department for International Development.
  • Çivici, T., & Gönen, D. (2015). Balıkesir Üniversitesi Çağış Yerleşkesinin Bedensel Engelli Öğrencilerin Sosyal Alanlara Ulaşılabilirliğinin Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Mühendislik Bilimleri ve Tasarım Dergisi(3), 639-646.
  • Dikmen, Ç. B. (2011). Avrupa Kentsel Şartı Ulaşım ve Dolaşım İlkeleri Kapsamında Engellilerin Kentsel Alan ve Yapılara Erişilebilirliğinin Sorgulanması: Yozgat Örneği. e-Journal of New World Sciences Academy, 838-858.
  • DRC. (2007). Learning lessons: defining, representing and measuring disability. London: Disability Rights Commission.
  • GBD. (2004). Global Burden of Disease 2004 Update: Disability Weights For Diseases And Conditions. Geneva: World Health Organization.
  • Gül, A., & Küçük, V. (2001). Kentsel Açık-Yeşil Alanlar ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (2), 27-48.
  • Güngör, U. (1990). Kentsel Rekreasyon Alan Planlaması. Adana: Çukurova Üniversitesi Yayınları.
  • Kavak, M. (2009). Kent içi Ulaşım Üstyapı (Operasyon) Çalıştayı, Yaya, Bisikletli ve Fiziksel Dezavantajlı Grupların Erişim ve Ergonomosi. İstanbul: İstanbul Büyükşehir Belediyesi.
  • McConachie, H., Colver, A. F., Forsyth, R. J., Jarvis, S. N., & Parkinson, K. N. (2006, September). Participation of disabled children: how should it be characterised and measured? Disability and Rehabilitation. Disability and Rehabilitation, (28), 1157-1164. doi:10.1080/09638280500534507
  • Meyers, A. R., Anderson, J. J., Miller, D. R., Shipp, K., & Hoenig, H. (2002). Barriers, facilitators, and access for wheelchair users: substantive and methodologic lessons from a pilot study of environmental effects. Social Science & Medicine, 1435-1446. doi:10.1016/S0277-9536(01)00269-6
  • Müftüoğlu, U. (2006). Tekerlekli Sandalye Kullanan Bedensel Engellilerin Kentsel Mekânları Kullanım Olanaklarının Trabzon Kent Merkezi Örneği Üzerinde İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi.
  • Oran, B. (2007). Engellilerin Siyasi Yaşama Katılımı Ankara Örneği. (118). Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Ökmen, M., & Parlak, B. (2010). Kuramdan Uygulamaya Yerel Yönetimler: İlkeler, Yaklaşımlar ve Mevzuat. Alfa.
  • ÖZİ. (2010). Türkiye Özürlüler Araştırması Temel Göstergeleri. Ankara: Başbakanlık Özürlüler İdaresi Başkanlığı.
  • Roberts, P., & Babinard, J. (2005). Transport Strategy To Improve Accessibility In Developing Countries. Washington: World Bank.
  • Steven Winter Associates. (1993). Cost of accessible housing. Washington: United States Department of Housing and Urban Development.
  • TDK. (2018). www.tdk.gov.tr adresinden alındı.(13.09.2018)
  • TSE. (1999). Şehir İçi Yollar-Özürlüler İçin Sokak, Cadde, Meydan, ve Yapısal Önlemler ve İşaretlemelerinde Tasarım Kuralları. TSE Yayınları.
  • TUİK. (2011). Türkiye İstatistik Kurumu Haber Bülteni. Haber Bülteni, (71).
  • Watson, N. (2002). Well, I Know this is Going to Sound Very Strange to You, but I Don’t See Myself as a Disabled Person: Identity and disability. Disability & Society, (17), 509-527.
  • WHO. (2011). World Report On Disability. Malta: WHO Library Cataloguing-in-Publication Data.
  • Yenice, M.S. (2012). Kentsel Yeşil Alanlar İçin Mekânsal Yeterlilik ve Erişebilirlik Analizi; Burdur Örneği, Türkiye. SDÜ Orman Fakültesi Dergisi, 13(1), 41-47.
  • Yenice, M.S. (2015). A Method for Evaluation of the Efficiency of Urban Green Spaces; Aksaray, Turkey. Artium, 3 (2), 54-65.
  • Yüce Eşkil, Ö. (2011). Engelliler İçin Dış Mekan Tasarım Özellikleri Bağlamında Ankara Kent Parklarının İrdelenmesi. Bartın: Fen Bilimleri Enstitüsü.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mimarlık
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Cihad Bilge 0000-0002-9949-3452

Mehmet Akif Irmak 0000-0001-8285-5341

Yayımlanma Tarihi 28 Şubat 2021
Kabul Tarihi 24 Kasım 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 9 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bilge, C., & Irmak, M. A. (2021). Sivas Kent Merkezinde Yaya Yollarının Fiziksel Engelli Kullanımları Açısından Değerlendirilmesi. Artium, 9(1), 36-46. https://doi.org/10.51664/artium.801773

Cited By

Trends in instructional technologies used in education of people with special needs due to intellectual disability and autism
Journal of Research in Special Educational Needs
https://doi.org/10.1111/1471-3802.12723
 Kapak Resmi İndir

Artium is an OAJ supported by Hasan Kalyoncu University

Open access articles in Artium are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDeriatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0). 

28842https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/