Öz
The concept of home has undergone significant changes and transformations parallel to the developments experienced from the past to the present. Formerly perceived simply as a place of shelter, today, the home has evolved into a multi-layered platform where individuals organize their lives. Advancements in communication technologies, changes in the business world, and the period of the pandemic have turned the home into a space where social relationships, cultural context, work routines, and technology are integrated into both the real and virtual worlds. In this context, the main purpose of the study is to theoretically discuss the reasons and factors behind this change by revealing the meanings attributed to the home in the present day. A survey was conducted with 549 participants across Turkey, asking them to associate the home with a metaphor. The data obtained were analyzed using content analysis, and grouped into subcategories. While the metaphors were categorized into 10 groups, the reasons were grouped into four categories: time, individual, performance, and emotion. Participants' perspectives on the home vary according to gender, region of residence, employment status, and educational level. Despite the increasing diversity of meanings attributed to the home in today's living conditions, the study concludes that the home maintains its fundamental meaning.
Anahtar Kelimeler
Home The meaning of home Metaphor Home after the pandemic Life cycle
Kaynakça
- Adıgüzel Özbek, D. (2016). Mimari mekânın tanımlanması üzerine bir çalışma. (Doktora Tezi) İstanbul Kültür Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Adıgüzel Özbek, D. & Melikoğlu Eke, A. S. (2022). Life at home with the pandemic: Design strategies of housing, for during and after the COVID-19. Megaron, 17(2), 371–388.
- Ak, Ö. (2020). pandemi mimarisi – yeni normal evler, ofisler. Bilim ve Teknik, (633), 32-45.
- Ali, N. (2023). Perspectives on the notion of home. International Journal of Social Science and Human Research, 6(1), 1.
- Bachelard, G. (2008). Uzamın poetikası (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları.
- Bachelard, G. (2013). Mekânın poetikası. (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 1957).
- Barkul, Ö. ve Tuncer Gürkaş, E. (2012). Yer üzerine kavramsal bir okuma denemesi. Sigma, YTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4, 1-11.
- Buttimer, A. & Seamon, D. (1980). The human experience of space and place. London: Routledge.
- Cooper, C. (1974). The house as symbol of the self. Stroudsburg: Dowden, Hutchinson and Ross.
- Després, C. (1991). The meaning of home: Literature review and directions for future research and theoretical development. Journal of Architectural and Planning Research, 8(2), 96–115.
- Devlin, A. S. (1994). Gender – role and housing preferences. Journal of Environment Psychology, 14, 225-235.
- Doğan, M. (1986). Büyük Türkçe sözlük. Ankara: Birlik Yayınları.
- Edelstein, M. R. (1986). Toxic exposure and the inversion of the home. Journal of Architectural and Planning Research, 3, 237-251.
- Flick, U. (2014). An introduction to qualitative research. New York: Sage.
- Fox O’Mahony, L. (2012). Meanings of home. International Encyclopedia of Housing and Home. 231–239.
- Gierny, T. F. (2000). A space for place in sociology. Annual Review of Sociology, 26, 463–496.
- Goffman, E. (1959). The presentation of self in everyday life. Scotland: Doubleday.
- Güney Yüksel, F. C. (2022). Pandemi ile değişen konut iç mekânını yeniden düşünmek. Online Journal of Art and Design, 10(2), 88.
- Hatcher, D., Chang, E., Schmied, V. & Garrido, S. (2019). Exploring the perspectives of older people on the concept of home. Journal of Aging Research, 1–10.
- Israel, T. (2003). Some place like home: Using design psychology to create ideal places. Chichester: Wiley-Academy.
- İnceoğlu, A. A. (1999). Evin anlamı ve kentlileşme süreçleri. (Doktora Tezi) İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kahvecioğlu, H. L. (1998). Mimarlıkta imaj: Mekânsal imajın oluşumu ve yapısı üzerine bir model. (Doktora Tezi) İstanbul Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kan Ülkü, G. (2018). Konutun cinsiyeti. Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi (MBUD), 3(2), 63-80.
- Koçak Turhanoğlu, F. A. ve Beklan Çetin O. (2023). Toplumsal cinsiyet bağlamında ‘ev’in anlamı ve ev ile kurulan ilişkinin farklılaşması. Sosyoloji Araştırma Dergileri, 26(1).
- Lakoff, G. & Johnson, M. (2005). Metaforlar: Hayat, anlam ve dil (Çev. G. Y. Demir). İstanbul: Paradigma.
- Lawrence, R. J. (1987). Housing, dwelling and homes, design theory, research and practice. Chichester: John Wiley&Sons.
- Leonard, L. I., Perkins, H. C. & Thorns, D. C. (2004). Presenting and creating home: The influence of popular and building trade print media in the construction of home. Housing, Theory and Society, 21, 1-15.
- Miles, M, B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded source book. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Morgan, D. L. & Morgan, R. K. (2008). Single-case research methods for the behavior aland health sciences. Sage Publications.
- Morgan, G. (1980). Paradigms, metaphors, and puzzle solving in organization alanalysis. Administrative Science Quarterly, 25, 606-622.
- Nasar, J. L. (1987). Environmental correlates of evaluative appraisals of central business district scenes. Landscape and Urban Planning, 14, 117-130.
- Nasar, J. L. (1989). Symbolic meanings of house styles. Environment and Behaviour, 21, 235-257.
- Nasar, J. L. & Jones, K. M. (1997). Landscapes of fear and stress. Environment and Behavior, 29(3), 291-323.
- Norberg-Schulz, C. (1985). The concept of dwelling: On the way to figurative architecture. NY: Electa/Rizzoli.
- Öymen Gür, Ş. (1996). Mekân örgütlenmesi. Trabzon: Gür Yayıncılık.
- Öymen Gür, Ş. ve Yalçınkaya Erol, Ş. (2013). House while woman grows. Iconarp International Journal of Architecture and Planning, 1(2), 101-131.
- Öztürk, Ö. (2009). Ev kavramı ve çocuklarda konut çevresinin algılanması. (Doktora Tezi) İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Pekpostalcı, A. (2009). Tarihi perspektif içinde “ev” kavramı. (Yüksek Lisans Tezi) Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Rapoport, A. (1969). House form and culture. NJ: PrenticeHall.
- Relph, E. (1976). Place and placeleness. London: Pion.
- Sadalla, E. K., Vershure, B. & Burroughs, J. (1987). Identity symbolism in housing. Environment and Behavior, 19(5), 569.
- Sixsmith, J. (1986). The meaning of home: An exploratory study of environmental experience. Journal of Environmental Psychology, 6(4), 281–298.
- Terkenli, T. S. (1995). Home as a region. Geographical Review, 85(3), 324.
- TDK (Türk Dil Kurumu) (2024). Genel açıklamalı sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
- Tuan, Y. F. (1977). Space and place: The perspective of experience. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press.
- Tuan, Y. F. (1991). Language and the making of place: A narrative-descriptive approach. Annals of the Association of American Geographers, 81(4), 684-696.
- Turna, E. A. ve Usta, G. (2021). Covid-19 pandemisi’nde evin değişimi ve evde çalışma ortamları. Mimarlık Fakültesi Dergisi- Journal of Faculty of Architecture, 3(2), 115.
- Usta, G. (2020). Mekân ve yer kavramlarının anlamsal açıdan irdelenmesi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 10(1), 25-30.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Öz
Ev kavramı, geçmişten günümüze yaşanan gelişmelere paralel olarak önemli değişim ve dönüşümlere uğramıştır. Eskiden sadece barınma yeri olarak görülen ev, bugün bireylerin yaşamlarını organize ettiği çok katmanlı bir platforma dönüşmüştür. İletişim teknolojilerindeki ilerlemeler, iş dünyasındaki değişimler ve yaşanan pandemi dönemi ile ev sosyal ilişkilerin, kültürel bağlamın, çalışma düzeninin ve teknolojinin entegre edildiği gerçek ve sanal dünyanın bir mekanına dönüşmüştür. Bu bağlamda, çalışmanın temel amacı, günümüzde eve yüklenen anlamları ortaya koyarak, bu değişimin nedenlerini ve etkenlerini kuramsal olarak tartışmaktır. Anket çalışması, Türkiye genelinde 549 kişiyle gerçekleştirilmiş ve katılımcılardan evi bir metaforla ilişkilendirmeleri istenmiştir. Elde edilen veriler içerik analiz yöntemi ile analiz edilerek alt gruplara ayrılmıştır. Metafor 10 grupta toplanırken, sebep kısmı zaman, birey, performans ve duygu olmak üzere 4 grupta toplanmıştır. Eve bakış açısı, katılımcının cinsiyet, yaşadığı bölge, çalışma durumu ve eğitim düzeyine göre farklılık göstermektedir. Günümüz yaşam koşullarında, eve yüklenen anlam çeşitliliğinin artmasına rağmen, evin temel anlamını koruduğu çalışma ile ortaya konmuştur.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Adıgüzel Özbek, D. (2016). Mimari mekânın tanımlanması üzerine bir çalışma. (Doktora Tezi) İstanbul Kültür Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Adıgüzel Özbek, D. & Melikoğlu Eke, A. S. (2022). Life at home with the pandemic: Design strategies of housing, for during and after the COVID-19. Megaron, 17(2), 371–388.
- Ak, Ö. (2020). pandemi mimarisi – yeni normal evler, ofisler. Bilim ve Teknik, (633), 32-45.
- Ali, N. (2023). Perspectives on the notion of home. International Journal of Social Science and Human Research, 6(1), 1.
- Bachelard, G. (2008). Uzamın poetikası (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları.
- Bachelard, G. (2013). Mekânın poetikası. (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları (Orijinal eserin yayın tarihi 1957).
- Barkul, Ö. ve Tuncer Gürkaş, E. (2012). Yer üzerine kavramsal bir okuma denemesi. Sigma, YTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 4, 1-11.
- Buttimer, A. & Seamon, D. (1980). The human experience of space and place. London: Routledge.
- Cooper, C. (1974). The house as symbol of the self. Stroudsburg: Dowden, Hutchinson and Ross.
- Després, C. (1991). The meaning of home: Literature review and directions for future research and theoretical development. Journal of Architectural and Planning Research, 8(2), 96–115.
- Devlin, A. S. (1994). Gender – role and housing preferences. Journal of Environment Psychology, 14, 225-235.
- Doğan, M. (1986). Büyük Türkçe sözlük. Ankara: Birlik Yayınları.
- Edelstein, M. R. (1986). Toxic exposure and the inversion of the home. Journal of Architectural and Planning Research, 3, 237-251.
- Flick, U. (2014). An introduction to qualitative research. New York: Sage.
- Fox O’Mahony, L. (2012). Meanings of home. International Encyclopedia of Housing and Home. 231–239.
- Gierny, T. F. (2000). A space for place in sociology. Annual Review of Sociology, 26, 463–496.
- Goffman, E. (1959). The presentation of self in everyday life. Scotland: Doubleday.
- Güney Yüksel, F. C. (2022). Pandemi ile değişen konut iç mekânını yeniden düşünmek. Online Journal of Art and Design, 10(2), 88.
- Hatcher, D., Chang, E., Schmied, V. & Garrido, S. (2019). Exploring the perspectives of older people on the concept of home. Journal of Aging Research, 1–10.
- Israel, T. (2003). Some place like home: Using design psychology to create ideal places. Chichester: Wiley-Academy.
- İnceoğlu, A. A. (1999). Evin anlamı ve kentlileşme süreçleri. (Doktora Tezi) İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kahvecioğlu, H. L. (1998). Mimarlıkta imaj: Mekânsal imajın oluşumu ve yapısı üzerine bir model. (Doktora Tezi) İstanbul Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kan Ülkü, G. (2018). Konutun cinsiyeti. Mimarlık Bilimleri ve Uygulamaları Dergisi (MBUD), 3(2), 63-80.
- Koçak Turhanoğlu, F. A. ve Beklan Çetin O. (2023). Toplumsal cinsiyet bağlamında ‘ev’in anlamı ve ev ile kurulan ilişkinin farklılaşması. Sosyoloji Araştırma Dergileri, 26(1).
- Lakoff, G. & Johnson, M. (2005). Metaforlar: Hayat, anlam ve dil (Çev. G. Y. Demir). İstanbul: Paradigma.
- Lawrence, R. J. (1987). Housing, dwelling and homes, design theory, research and practice. Chichester: John Wiley&Sons.
- Leonard, L. I., Perkins, H. C. & Thorns, D. C. (2004). Presenting and creating home: The influence of popular and building trade print media in the construction of home. Housing, Theory and Society, 21, 1-15.
- Miles, M, B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded source book. (2nd ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
- Morgan, D. L. & Morgan, R. K. (2008). Single-case research methods for the behavior aland health sciences. Sage Publications.
- Morgan, G. (1980). Paradigms, metaphors, and puzzle solving in organization alanalysis. Administrative Science Quarterly, 25, 606-622.
- Nasar, J. L. (1987). Environmental correlates of evaluative appraisals of central business district scenes. Landscape and Urban Planning, 14, 117-130.
- Nasar, J. L. (1989). Symbolic meanings of house styles. Environment and Behaviour, 21, 235-257.
- Nasar, J. L. & Jones, K. M. (1997). Landscapes of fear and stress. Environment and Behavior, 29(3), 291-323.
- Norberg-Schulz, C. (1985). The concept of dwelling: On the way to figurative architecture. NY: Electa/Rizzoli.
- Öymen Gür, Ş. (1996). Mekân örgütlenmesi. Trabzon: Gür Yayıncılık.
- Öymen Gür, Ş. ve Yalçınkaya Erol, Ş. (2013). House while woman grows. Iconarp International Journal of Architecture and Planning, 1(2), 101-131.
- Öztürk, Ö. (2009). Ev kavramı ve çocuklarda konut çevresinin algılanması. (Doktora Tezi) İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Pekpostalcı, A. (2009). Tarihi perspektif içinde “ev” kavramı. (Yüksek Lisans Tezi) Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Rapoport, A. (1969). House form and culture. NJ: PrenticeHall.
- Relph, E. (1976). Place and placeleness. London: Pion.
- Sadalla, E. K., Vershure, B. & Burroughs, J. (1987). Identity symbolism in housing. Environment and Behavior, 19(5), 569.
- Sixsmith, J. (1986). The meaning of home: An exploratory study of environmental experience. Journal of Environmental Psychology, 6(4), 281–298.
- Terkenli, T. S. (1995). Home as a region. Geographical Review, 85(3), 324.
- TDK (Türk Dil Kurumu) (2024). Genel açıklamalı sözlük. Ankara: TDK Yayınları.
- Tuan, Y. F. (1977). Space and place: The perspective of experience. Minneapolis, MN: University of Minnesota Press.
- Tuan, Y. F. (1991). Language and the making of place: A narrative-descriptive approach. Annals of the Association of American Geographers, 81(4), 684-696.
- Turna, E. A. ve Usta, G. (2021). Covid-19 pandemisi’nde evin değişimi ve evde çalışma ortamları. Mimarlık Fakültesi Dergisi- Journal of Faculty of Architecture, 3(2), 115.
- Usta, G. (2020). Mekân ve yer kavramlarının anlamsal açıdan irdelenmesi. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 10(1), 25-30.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İç Mimarlık |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Ağustos 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Mart 2024 |
| Kabul Tarihi | 3 Temmuz 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024Cilt: 12 Sayı: 2 |
Artium is an OAJ supported by Hasan Kalyoncu University
Open access articles in Artium are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDeriatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0).
https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/