Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=q1LgN6qx6ntCxpMWdHCAfyL1qKQ3jElbIWc8HJDwG8k&_path=id%3D527517%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İstanbul Örneği Üzerinden Yer Altı Metro İstasyonlarında Kullanıcı Konforunun Değerlendirilmesi

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 91 - 102, 28.08.2019

Didem Aktop Maden , Erkan Avlar

Öz

Bu
çalışmanın amacı, yeraltı metro istasyonu kullanıcılarının sağlığı ve güvenliği
açısından tehlike oluşturmayan konforlu yapıların tasarımını yönlendirmektir.
Bu bağlamda, hizmet veren yer altı metro istasyonlarında, mekân konforunun
kullanıcı memnuniyeti açısından denetlenmesi hedeflenmiştir. Bu çalışmada
öncelikle, konuyla ilgili literatür taraması yapılmış ve yer altı metro
istasyonlarında mekân konforuna ilişkin kurallar ve ayrıntılar incelenmiştir.
Daha sonra, örneklem olarak seçilen istasyonlarda mekân özelliklerinin belirlenmesi
için alan çalışması yapılmış, kullanıcı memnuniyeti açısından mekân konforunun
denetlenmesi için bir anket hazırlanmış ve kullanıcıların mevcut durumda
memnuniyet düzeyini ölçmek amacıyla anket sonuçları değerlendirilmiştir. Anket
sonuçları, örneklem olarak seçilen istasyon yapılarının zayıf yönleri olduğunu
göstermektedir. Bu tespitten yola çıkarak, yer
altı metro istasyon yapılarının tasarımında kullanıcı memnuniyetinin önemi
vurgulanmış, standartlarda yer alan tasarım kuralları dışında kullanıcı
beklentilerinin göz ardı edilmemesi gerektiği belirtilmiş ve bu beklentilerin
karşılanması için gerekli öneriler verilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Metro yer altı metro istasyonu kullanıcı konforu kullanıcı memnuniyeti

Kaynakça

  • 1) Arlı, V. (2011). Kent İçi Raylı Sistemler, İstanbul Ulaşım A.Ş., İstanbul.
  • 2) Bennett, D. (2006). Metro: The Story of The Underground Railway, Mitchell Beazley Art & Design, London.
  • 3) Brown, M., Powell, G. (2015). London Underground Station Design Idiom, London.
  • 4) Carmody, J., Sterling, R. (1993). Underground Space Design: A Guide to Subsurface Utilization And Design For People in Underground Spaces, first edition, Van Nostrand Reinhold, New York.
  • 5) Çevre ve Orman Bakanlığı (2015). Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği, Sayı: 27601, Ankara.
  • 6) Edwards, B. (1997). The Modern Station: New Approaches to Railway Architecture, Aiden Press Oxford, London. 7) Göler, S. (2009). Biçim, Renk, Malzeme, Doku ve Işığın İç Mekan Algısına Etkisi, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, MSGSÜ, İstanbul.
  • 8) Kurşuncu, A. (2009). Kent Meydanları Olarak Metrolarda Seramik Malzemenin Kullanımı ve İstanbul Örneklerinin İncelenmesi, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, MSGSÜ, İstanbul.
  • 9) NFPA (2010). NFPA 130: Standard For Fixed Guideway Transit And Passenger Rail Systems, Massachusetts.
  • 10) Nowicka, E. (2007). Assessing The Acoustical Climate of Underground Stations, International Journal of Occupational Safety and Ergonomics (JOSE) Volume 13, Number 4, 427-431, Poland.
  • 11) Önal, P. (2014). Metro Dolaşım Alanları İç Mekan Atmosferinin Algısal Bağlamda İrdelenmesi: İstanbul Levent İstasyonu Örneği, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İTÜ, İstanbul.
  • 12) Rauch, J. (1996). Architektur Von Ubahnhöfen / The Architecture of Underground Railway Stations, Stuttgart.
  • 13) Ross, J. (2000). Railway Stations: Planning, Design And Management, Architectural Press, Oxford, London.
  • 14) Sertel, S. (2010). Metro Tünellerinde ve İstasyonlarında Havalandırma Sistemleri ve Marmaray Örneği, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • 15) Sü, Z., Çalışkan, M. (2007). Acoustical Design And Noise Control in Metro Stations: Case Studies of The Ankara Metro System, Building Acoustic, Volume 14, Number 3, 231-249, Auckland.
  • 16) TSE (1999). TS 12527: Şehir İçi Yollar - Raylı Taşıma Sistemleri, Bölüm 14: İstasyon Platformu Oturma, Elemanları Tasarım ve Yerleştirme Kuralları, Ankara.
  • 17) TSE (1997). TS 12127: Şehir İçi Yollar - Raylı Taşıma Sistemleri, Bölüm 1: Yeraltı İstasyon Tesisleri Tasarım Kuralları, Ankara.
  • 18) Zengel, R. (2001). Metro İstasyonlarında Aydınlatma Problemleri, Ege Mimarlık Dergisi, Sayı: 38-39, 22-25, İzmir.

Evaluation of User Comfort at Underground Stations via Istanbul Example

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 2, 91 - 102, 28.08.2019

Didem Aktop Maden , Erkan Avlar

Öz

The purpose of the study is to guide the design comfortable structures that do not
pose a danger to the health and safety of underground subway station users. In
this context, it was aimed to control the comfort of the underground subway
stations in terms of user satisfaction. In this study, firstly, a literature
search on the subject was made and the rules and details related to the comfort
of the underground subway stations were examined. Then, a field study was done
to determine the spatial properties of selected stations as samples and a
survey was prepared to control the spatial comfort in terms of user
satisfaction and the survey results were evaluated in order to measure the
satisfaction level of the users in the present situation. The survey results
show that the selected station structures as a sample have the weaknesses.
Based on this detection, user satisfaction has been emphasized in the design of
underground subway station structures and it has been stated that user
expectations should not be ignored apart from the standard design rules and
suggestions are given to meet these expectations.

Anahtar Kelimeler

Subway underground subway stations user conforet user satisfaction

Kaynakça

  • 1) Arlı, V. (2011). Kent İçi Raylı Sistemler, İstanbul Ulaşım A.Ş., İstanbul.
  • 2) Bennett, D. (2006). Metro: The Story of The Underground Railway, Mitchell Beazley Art & Design, London.
  • 3) Brown, M., Powell, G. (2015). London Underground Station Design Idiom, London.
  • 4) Carmody, J., Sterling, R. (1993). Underground Space Design: A Guide to Subsurface Utilization And Design For People in Underground Spaces, first edition, Van Nostrand Reinhold, New York.
  • 5) Çevre ve Orman Bakanlığı (2015). Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği, Sayı: 27601, Ankara.
  • 6) Edwards, B. (1997). The Modern Station: New Approaches to Railway Architecture, Aiden Press Oxford, London. 7) Göler, S. (2009). Biçim, Renk, Malzeme, Doku ve Işığın İç Mekan Algısına Etkisi, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, MSGSÜ, İstanbul.
  • 8) Kurşuncu, A. (2009). Kent Meydanları Olarak Metrolarda Seramik Malzemenin Kullanımı ve İstanbul Örneklerinin İncelenmesi, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, MSGSÜ, İstanbul.
  • 9) NFPA (2010). NFPA 130: Standard For Fixed Guideway Transit And Passenger Rail Systems, Massachusetts.
  • 10) Nowicka, E. (2007). Assessing The Acoustical Climate of Underground Stations, International Journal of Occupational Safety and Ergonomics (JOSE) Volume 13, Number 4, 427-431, Poland.
  • 11) Önal, P. (2014). Metro Dolaşım Alanları İç Mekan Atmosferinin Algısal Bağlamda İrdelenmesi: İstanbul Levent İstasyonu Örneği, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İTÜ, İstanbul.
  • 12) Rauch, J. (1996). Architektur Von Ubahnhöfen / The Architecture of Underground Railway Stations, Stuttgart.
  • 13) Ross, J. (2000). Railway Stations: Planning, Design And Management, Architectural Press, Oxford, London.
  • 14) Sertel, S. (2010). Metro Tünellerinde ve İstasyonlarında Havalandırma Sistemleri ve Marmaray Örneği, yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
  • 15) Sü, Z., Çalışkan, M. (2007). Acoustical Design And Noise Control in Metro Stations: Case Studies of The Ankara Metro System, Building Acoustic, Volume 14, Number 3, 231-249, Auckland.
  • 16) TSE (1999). TS 12527: Şehir İçi Yollar - Raylı Taşıma Sistemleri, Bölüm 14: İstasyon Platformu Oturma, Elemanları Tasarım ve Yerleştirme Kuralları, Ankara.
  • 17) TSE (1997). TS 12127: Şehir İçi Yollar - Raylı Taşıma Sistemleri, Bölüm 1: Yeraltı İstasyon Tesisleri Tasarım Kuralları, Ankara.
  • 18) Zengel, R. (2001). Metro İstasyonlarında Aydınlatma Problemleri, Ege Mimarlık Dergisi, Sayı: 38-39, 22-25, İzmir.
Toplam 17 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Didem Aktop Maden

Erkan Avlar

Yayımlanma Tarihi 28 Ağustos 2019
Kabul Tarihi 3 Mayıs 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Aktop Maden, D., & Avlar, E. (2019). İstanbul Örneği Üzerinden Yer Altı Metro İstasyonlarında Kullanıcı Konforunun Değerlendirilmesi. Artium, 7(2), 91-102.
 Kapak Resmi İndir

Artium is an OAJ supported by Hasan Kalyoncu University

Open access articles in Artium are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDeriatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0). 

28842https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/