Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yeniden Kullanım Sonrası Yapısal Müdahalelerin Değerlendirilmesi: Tantavi Ambarı Örneği

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 2, 105 - 117, 30.08.2020

Öz

Kültürel mirasımızın en önemli ögelerinden biri olan, yapıldığı dönemin yapım tekniklerini, yapı malzemelerini, toplumun sosyoekonomik durumu gibi geçmişe ilişkin özellikleri yansıtan mimari ürünlerin korunması ve gelecek nesillere aktarılması büyük önem taşımaktadır. Koruma kapsamında değerlendirilmesi ve geleceğe aktarılması gereken bir yapı türü de Endüstri yapılarıdır. Türkiye’de ve Dünya’da endüstri mirasını oluşturan birçok yapı yeniden işlevlendirilerek kullanıma açılmaktadır. Konya’da geç dönem Osmanlı yapılarına ilişkin birçok eser yer almaktadır. Konya Tren Garının komşuluğunda yer alan Tantavi Ambarı da Endüstri Mirası kapsamında değerlendirilen bir yapı olarak karşımıza çıkmaktadır. Tahıl ambarı ve gazhane olarak kullanılan ancak zaman içerisinde özgün işlevini yitiren yapı, Meram Belediyesi tarafından 2018-2019 yılları arasında yapılan restorasyon çalışmasının sonucunda Kültür ve Sanat Merkezi olarak yeniden şehre kazandırılmıştır. Yeniden kullanım bakış açısı ile ele alınan çalışmada Tantavi Ambarına yapılan yapısal müdahaleler, plan şemasına, taşıyıcı sisteme, yapı elemanlarına ve servis sistemlerine müdahale başlıkları altında değerlendirilmiştir.

Teşekkür

Meram Belediyesine destekleri için teşekkür ederiz.

Kaynakça

  • Ahunbay, Z. (2002). 20. Yüzyılın Mimari ve Endüstri Mirasının Korunması Sempozyumu, Mimarlık, sayı: 308, Aralık 2002, s. 42-43.
  • Ahunbay, Z. (2009). Tarihi çevre koruma ve restorasyon. Yem Yayınları, İstanbul.
  • Altınoluk, Ü. (1998). Binaların yeniden kullanımı. Yapı Endüstri Merkezi Yayınları, İstanbul.
  • Anonim (2004). Adaptive Reuse, Preserving Our Past, Building Our Future, Australian Government, Department of Environment and Heritage, Printed by Prion, Australia.
  • Aydın, D., Yaldız, E. (2010). Yeniden Kullanıma adaptasyonda bina performansının kullanıcılar üzerinden değerlendirilmesi. METU JFA, 2010 (27:1) 1-22.
  • Bloszies, C. (2013). Old Buildings New Designs: Architectural Transformations. Princeton Architectural Press, New York.
  • Bozkurt, T. (2014). Meram’da Geç Osmanlı-Erken Cumhuriyet Dönemi Mimarisi Kamu-Ticaret Yapıları ve Anıtlar. A. Boran, H. Yaşar, B. Şahin (Der.), Yeşilin ve Medeniyet’in Köprüsü Meram içinde (ss. 152-157), Konya: MEBKAM.
  • Bozkurt, T. (2015). Tantavi Ambarı. M. A. Oral (Der.), Konya Ansiklopedisi içinde (ss. 271-272), Konya: Kültür Yayınları.
  • Bullen, P. A., Love, P. E. D. (2010). The rhetoric of adaptive reuse or reality of demolition: Views from the field. Cities, 27(4), 215-224.
  • Büyükarslan, B., Güney, E. D. (2013). Endüstriyel miras yapılarının yeniden işlevlendirilme süreci ve İstanbul Tuz Ambarı örneği. Beykent Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 6(2), 31-58.
  • Cantacuzino, S. (1989). Re/Achitecture: Old buildings/New uses. Abbeville Pres, New York.
  • Cantell, S. F. (2005). The Adaptive Reuse of Historic Industrial Buildings: Regulation Barriers, Best Practices and Case Studies. (Unpublished master’s Thesis in Urban and Regional Planning), Virginia Polytechnic Institute and State University.
  • Duran, R., Apa, G., Bozkurt, T., Çetinaslan, M. (2006). “Konya’daki geç dönem Osmanlı yapıları”. Yeni İpek Yolu Konya Ticaret Odası Dergisi (Özel Sayı, Aralık), 235-263.
  • Ergenç, Ö. (1995). XVI. Yüzyılda Ankara ve Konya. Turan Kitabevi, Ankara Enstitüsü Vakfı, Ankara.
  • Feilden, B. M. (1982). Conservation of Historic Buildings. London: Butterworth Scientific, 1982.
  • Fırat, N. (1996). 1900-1930 Yılları Arasında Konya’da Türk Mimarisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • ICOMOS, (2003). Mimari Mirasın Analizi, Korunması ve Strüktürel Restorasyonu İçin İlkeler. Erişim tarihi: 27.05.2020 http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0033791001536913477.pdf.
  • ICOMOS, J. (2011). TICCIH Principles for the Conservation of Industrial Heritage Sites, Structures, Areas and Landscapes «The Dublin Principles».Erişim tarihi: 18.03.2020 http://www.icomos.org.tr. ICOMOS. (2013). ICOMOS Türkiye Mimari Mirası Koruma Bildirgesi. Erişim tarihi:18.03.2020 http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0784192001542192602.pdf.
  • Insall, D.W. (1972). The care of old buildings today: A practical guide. Architectural Press, London, and Mills, E. D. (ed.) (1994). Building maintenance and preservation: A guideline to design and management, 2nd ed., Butterworth-Heinemann, Oxford.
  • Jokilehto, J. (1999). A century of heritage conservation. Journal of Architectural Conservation, 5(3), 14-33.
  • Konsa, K. (2015). Modern conservation: Connecting objects, values and people. Baltic Journal of Art History, 10, 53-84.
  • Konyalı, İ. H. (1964). Konya tarihi. Konya Belediyesi Yayınları, Konya.
  • Köksal, G. (2005). İstanbul’daki endüstri mirası için koruma ve yeniden kullanım önerileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Köşklük Kaya, N. (2012). İtalya’da Tarihi Yapılarda Yeni Ek Uygulamalarında Çağdaş Çatı ve Cephe Sistemleri ile Tasarım İlkeleri. 6. Ulusal Çatı & Cephe Sempozyumu 12 -13 Nisan 2012. Uludağ Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi - Görükle Kampüsü – Bursa.
  • Kuban, D. (2000). Tarihi çevre korumanın mimarlık boyutu: kuram ve uygulama. Yapı-Endüstri Merkezi Yayınları.
  • Odabaşı, A. S. (1995, 30 Aralık). Tantavi Ambarı. Yeni Konya Gazetesi, s. 2.
  • Omar, Y., Ishak, N. H. (2009). Preventive maintenance management: An approach towards a sustainability of adaptive re-use historical buildings in Kuala Lumpur, Malaysia. International Engineering Convention, Damascus, Syria, 11-14 May 2009, pp 368-375.
  • Önder, M. (1971). Mevlana Şehri Konya (Tarihi kılavuz). Konya Turizm Derneği Yayını, Ankara.
  • Özer, B. (1979) Konservasyon, Restorasyon ve Rövilatizasyon Sergisi, Yapı Dergisi (31), 26-27.
  • Pereira Roders, A. R. G. M. M. (2007). Re-Architecture basis lifespan rehabilitation of built heritage, (Yayınlanmamış doktora tezi). Technische Universiteit Eindhoven, Eindhoven.
  • Plevoets, B., Van Cleempoel, K. (2011). Adaptive reuse as a strategy towards conservation of cultural heritage: a literature review. Structural Repairs and Maintenance of Heritage Architecture XII, WIT Transactions on The Built Environment (118) 155-64. Erişim Tarihi: 05.10.2015, https://documentserver.uhasselt.be/bitstream/1942/13157/1/plevoets.pdf.
  • Powell, K.,(1999). Architecture reborn: the conversion and reconstruction of old buildings. London: Laurence King. Erişim tarihi: 15.03.2012. http://www.openbibart.fr/item/display/10068/726083.
  • RIBA, (1904). Madrid Konferansı Tavsiye Kararları: Altıncı Uluslararası Mimarlar Kongresi (RIBA, 1904). Erişim tarihi: 27.05.2020 https://kumid.net/euproject/admin/userfiles/dokumanlar/K-Madrid-Konferansi%2C1904.pdf.
  • Sağlam, K., Tavşan, C. (2019). Tarihi çevrede çağdaş eklerin biçimsel ve kavramsal kriterlere bağlı karşılaştırılması. Yakın Mimarlık Dergisi, Ekim 2019 Cilt:3 Sayı:1.
  • Saner, M. (2012). Endüstri Mirası: Kavramlar, Kurumlar ve Türkiye’deki Yaklaşımlar. Planlama Dergisi, (12), s:53-66.
  • Saraç, Ö., Tanrısever, C. (2018). Kastamonu’da yeniden işlevlendirilen tarihi yapıların sürdürülebilirliğe etki eden çekicilik faktörleri. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt 29, Sayı 2, Güz, s:151-163.
  • Sesigür, H., Çelik, O.C., Çılı, F. (2007). Tarihi yapılarda taşıyıcı bileşenler, hasar biçimleri, onarım ve güçlendirme. Yapı Dergisi, Sayı: 303.
  • Shopsin, C.,W. (1986). Restoring old buildings for contemporary uses: An American sourcebook for architects and preservationists. Watson-Guptill Publications, New York.
  • Tanyeli, U. (1987). Anadolu-Türk kentinde fiziksel yapının evrim süreci (11.-15.yy.). (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Trinder, B. (2000). From FICCIM to TICCIH 2000: reflections on 27 years. TICCIH Bulletin (October 2000).
  • Us, F. (2014). Bir 19. yüzyıl endüstri mirasının yeniden kullanımı: “Samsun Tekel Tütün Fabrikası”nın “Bulvar Samsun Projesi”ne dönüşümü. Mimarlık Dergisi, 377.
  • Venedik Tüzüğü, (1964). Erişim tarihi: 27.05.2020 http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0243603001536681730.pdf.
  • Wagner, R.D., 1996. Preserving A Heritage: Standards and Illustrated Guidelines for Rehabilitating Historic Air Force Building and Structures, United Book Press, Baltimore Maryland.
  • Yaldız, E. (2010). Reuse of Monumental Buildings As a Sustainability Component. Central Europe towards Sustainable Building CESB10, Prague.
  • Yaldız, E., Aydın, D., & Sıramkaya, S. B. (2014). Loss of city identities in the process of change: the city of Konya-Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 140, 221-233. Erişim tarihi: 15.03.2020. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042814033394.
  • Yaldız, E. & Asatekin, N. G. (2016). Anıtsal yapıların kullanım sürecinde değerlendirilmesine yönelik bir model önerisi. METU Journal of the Faculty of Architecture, 33(2). Erişim tarihi: 10.01.2020 https://metujfa.arch.metu.edu.tr/index.php/jfa/article/view/2016.2.13.
  • Yenice, T. K., Altınoluk, Ü. (2019). New uses for old buildings: The case of ‘Soğukçeşme’ Street, İstanbul, Turkey. Iconarp International Journal of Architecture and Planning, 7(1), 314-329. Erişim tarihi: 15.03.2020. http://iconarp.selcuk.edu.tr/iconarp/article/view/291.
  • Url-1, Erişim tarihi: 31.03.2020. https://www.google.com/maps/place/Tantavi+Ambar%C4%B1/@37.8687979,32.4813802,1270m/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x14d0844da82b8c0b:0x62521add67dcb8c0!8m2!3d37.8657965!4d32.4784056?hl=tr.
  • Url-2, Erişim tarihi: 31.03.2020. https://www.google.com/maps/place/Tantavi+Ambar%C4%B1/@37.8663788,32.4777822,317m/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x14d0844da82b8c0b:0x62521add67dcb8c0!8m2!3d37.8657965!4d32.4784056?hl=tr.
  • Url-3, Erişim tarihi: 31.03.2020. https://www.meram.bel.tr//Files/FOTO_ALBUM_2019/TANTAV_KULTUR_VE_SANAT_MERKEZ1//DSC_0006_1200.JPG.

Evaluation of the Structural Interventions after Reuse: Case of Tantavi Ambarı

Yıl 2020, Cilt: 8 Sayı: 2, 105 - 117, 30.08.2020

Öz

It has a great importance of preserving and handing down of architectural works of art, which is one of the most important constituents of the cultural heritage, reflecting historical characteristics such as construction technique, building materials, socioeconomic status of the society, to next generation. Industrial buildings that another type of building should be evaluated and handed down to future in the scope of the preservation. Numerous buildings, which are part of the industrial heritage, are used in Turkey and in the World by re-functioning. There have been many buildings of that late Ottoman period in Konya. Tantavi Ambarı (Tantavi Warehouse), which has been in near Konya train station, is evaluated as an industrial heritage. Tantavi Ambarı, which was used as a warehouse and a gashouse/gasworks before lost its function, has been restored as a culture and art center by Meram Municipality between 2018-2019 years. In the study dealt with from the perspective of reuse, structural interventions of the Tantavi Ambarı has evaluated according to plan scheme, structural system, building elements, and service systems.         

Kaynakça

  • Ahunbay, Z. (2002). 20. Yüzyılın Mimari ve Endüstri Mirasının Korunması Sempozyumu, Mimarlık, sayı: 308, Aralık 2002, s. 42-43.
  • Ahunbay, Z. (2009). Tarihi çevre koruma ve restorasyon. Yem Yayınları, İstanbul.
  • Altınoluk, Ü. (1998). Binaların yeniden kullanımı. Yapı Endüstri Merkezi Yayınları, İstanbul.
  • Anonim (2004). Adaptive Reuse, Preserving Our Past, Building Our Future, Australian Government, Department of Environment and Heritage, Printed by Prion, Australia.
  • Aydın, D., Yaldız, E. (2010). Yeniden Kullanıma adaptasyonda bina performansının kullanıcılar üzerinden değerlendirilmesi. METU JFA, 2010 (27:1) 1-22.
  • Bloszies, C. (2013). Old Buildings New Designs: Architectural Transformations. Princeton Architectural Press, New York.
  • Bozkurt, T. (2014). Meram’da Geç Osmanlı-Erken Cumhuriyet Dönemi Mimarisi Kamu-Ticaret Yapıları ve Anıtlar. A. Boran, H. Yaşar, B. Şahin (Der.), Yeşilin ve Medeniyet’in Köprüsü Meram içinde (ss. 152-157), Konya: MEBKAM.
  • Bozkurt, T. (2015). Tantavi Ambarı. M. A. Oral (Der.), Konya Ansiklopedisi içinde (ss. 271-272), Konya: Kültür Yayınları.
  • Bullen, P. A., Love, P. E. D. (2010). The rhetoric of adaptive reuse or reality of demolition: Views from the field. Cities, 27(4), 215-224.
  • Büyükarslan, B., Güney, E. D. (2013). Endüstriyel miras yapılarının yeniden işlevlendirilme süreci ve İstanbul Tuz Ambarı örneği. Beykent Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 6(2), 31-58.
  • Cantacuzino, S. (1989). Re/Achitecture: Old buildings/New uses. Abbeville Pres, New York.
  • Cantell, S. F. (2005). The Adaptive Reuse of Historic Industrial Buildings: Regulation Barriers, Best Practices and Case Studies. (Unpublished master’s Thesis in Urban and Regional Planning), Virginia Polytechnic Institute and State University.
  • Duran, R., Apa, G., Bozkurt, T., Çetinaslan, M. (2006). “Konya’daki geç dönem Osmanlı yapıları”. Yeni İpek Yolu Konya Ticaret Odası Dergisi (Özel Sayı, Aralık), 235-263.
  • Ergenç, Ö. (1995). XVI. Yüzyılda Ankara ve Konya. Turan Kitabevi, Ankara Enstitüsü Vakfı, Ankara.
  • Feilden, B. M. (1982). Conservation of Historic Buildings. London: Butterworth Scientific, 1982.
  • Fırat, N. (1996). 1900-1930 Yılları Arasında Konya’da Türk Mimarisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • ICOMOS, (2003). Mimari Mirasın Analizi, Korunması ve Strüktürel Restorasyonu İçin İlkeler. Erişim tarihi: 27.05.2020 http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0033791001536913477.pdf.
  • ICOMOS, J. (2011). TICCIH Principles for the Conservation of Industrial Heritage Sites, Structures, Areas and Landscapes «The Dublin Principles».Erişim tarihi: 18.03.2020 http://www.icomos.org.tr. ICOMOS. (2013). ICOMOS Türkiye Mimari Mirası Koruma Bildirgesi. Erişim tarihi:18.03.2020 http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0784192001542192602.pdf.
  • Insall, D.W. (1972). The care of old buildings today: A practical guide. Architectural Press, London, and Mills, E. D. (ed.) (1994). Building maintenance and preservation: A guideline to design and management, 2nd ed., Butterworth-Heinemann, Oxford.
  • Jokilehto, J. (1999). A century of heritage conservation. Journal of Architectural Conservation, 5(3), 14-33.
  • Konsa, K. (2015). Modern conservation: Connecting objects, values and people. Baltic Journal of Art History, 10, 53-84.
  • Konyalı, İ. H. (1964). Konya tarihi. Konya Belediyesi Yayınları, Konya.
  • Köksal, G. (2005). İstanbul’daki endüstri mirası için koruma ve yeniden kullanım önerileri. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Köşklük Kaya, N. (2012). İtalya’da Tarihi Yapılarda Yeni Ek Uygulamalarında Çağdaş Çatı ve Cephe Sistemleri ile Tasarım İlkeleri. 6. Ulusal Çatı & Cephe Sempozyumu 12 -13 Nisan 2012. Uludağ Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi - Görükle Kampüsü – Bursa.
  • Kuban, D. (2000). Tarihi çevre korumanın mimarlık boyutu: kuram ve uygulama. Yapı-Endüstri Merkezi Yayınları.
  • Odabaşı, A. S. (1995, 30 Aralık). Tantavi Ambarı. Yeni Konya Gazetesi, s. 2.
  • Omar, Y., Ishak, N. H. (2009). Preventive maintenance management: An approach towards a sustainability of adaptive re-use historical buildings in Kuala Lumpur, Malaysia. International Engineering Convention, Damascus, Syria, 11-14 May 2009, pp 368-375.
  • Önder, M. (1971). Mevlana Şehri Konya (Tarihi kılavuz). Konya Turizm Derneği Yayını, Ankara.
  • Özer, B. (1979) Konservasyon, Restorasyon ve Rövilatizasyon Sergisi, Yapı Dergisi (31), 26-27.
  • Pereira Roders, A. R. G. M. M. (2007). Re-Architecture basis lifespan rehabilitation of built heritage, (Yayınlanmamış doktora tezi). Technische Universiteit Eindhoven, Eindhoven.
  • Plevoets, B., Van Cleempoel, K. (2011). Adaptive reuse as a strategy towards conservation of cultural heritage: a literature review. Structural Repairs and Maintenance of Heritage Architecture XII, WIT Transactions on The Built Environment (118) 155-64. Erişim Tarihi: 05.10.2015, https://documentserver.uhasselt.be/bitstream/1942/13157/1/plevoets.pdf.
  • Powell, K.,(1999). Architecture reborn: the conversion and reconstruction of old buildings. London: Laurence King. Erişim tarihi: 15.03.2012. http://www.openbibart.fr/item/display/10068/726083.
  • RIBA, (1904). Madrid Konferansı Tavsiye Kararları: Altıncı Uluslararası Mimarlar Kongresi (RIBA, 1904). Erişim tarihi: 27.05.2020 https://kumid.net/euproject/admin/userfiles/dokumanlar/K-Madrid-Konferansi%2C1904.pdf.
  • Sağlam, K., Tavşan, C. (2019). Tarihi çevrede çağdaş eklerin biçimsel ve kavramsal kriterlere bağlı karşılaştırılması. Yakın Mimarlık Dergisi, Ekim 2019 Cilt:3 Sayı:1.
  • Saner, M. (2012). Endüstri Mirası: Kavramlar, Kurumlar ve Türkiye’deki Yaklaşımlar. Planlama Dergisi, (12), s:53-66.
  • Saraç, Ö., Tanrısever, C. (2018). Kastamonu’da yeniden işlevlendirilen tarihi yapıların sürdürülebilirliğe etki eden çekicilik faktörleri. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, Cilt 29, Sayı 2, Güz, s:151-163.
  • Sesigür, H., Çelik, O.C., Çılı, F. (2007). Tarihi yapılarda taşıyıcı bileşenler, hasar biçimleri, onarım ve güçlendirme. Yapı Dergisi, Sayı: 303.
  • Shopsin, C.,W. (1986). Restoring old buildings for contemporary uses: An American sourcebook for architects and preservationists. Watson-Guptill Publications, New York.
  • Tanyeli, U. (1987). Anadolu-Türk kentinde fiziksel yapının evrim süreci (11.-15.yy.). (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Trinder, B. (2000). From FICCIM to TICCIH 2000: reflections on 27 years. TICCIH Bulletin (October 2000).
  • Us, F. (2014). Bir 19. yüzyıl endüstri mirasının yeniden kullanımı: “Samsun Tekel Tütün Fabrikası”nın “Bulvar Samsun Projesi”ne dönüşümü. Mimarlık Dergisi, 377.
  • Venedik Tüzüğü, (1964). Erişim tarihi: 27.05.2020 http://www.icomos.org.tr/Dosyalar/ICOMOSTR_tr0243603001536681730.pdf.
  • Wagner, R.D., 1996. Preserving A Heritage: Standards and Illustrated Guidelines for Rehabilitating Historic Air Force Building and Structures, United Book Press, Baltimore Maryland.
  • Yaldız, E. (2010). Reuse of Monumental Buildings As a Sustainability Component. Central Europe towards Sustainable Building CESB10, Prague.
  • Yaldız, E., Aydın, D., & Sıramkaya, S. B. (2014). Loss of city identities in the process of change: the city of Konya-Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 140, 221-233. Erişim tarihi: 15.03.2020. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042814033394.
  • Yaldız, E. & Asatekin, N. G. (2016). Anıtsal yapıların kullanım sürecinde değerlendirilmesine yönelik bir model önerisi. METU Journal of the Faculty of Architecture, 33(2). Erişim tarihi: 10.01.2020 https://metujfa.arch.metu.edu.tr/index.php/jfa/article/view/2016.2.13.
  • Yenice, T. K., Altınoluk, Ü. (2019). New uses for old buildings: The case of ‘Soğukçeşme’ Street, İstanbul, Turkey. Iconarp International Journal of Architecture and Planning, 7(1), 314-329. Erişim tarihi: 15.03.2020. http://iconarp.selcuk.edu.tr/iconarp/article/view/291.
  • Url-1, Erişim tarihi: 31.03.2020. https://www.google.com/maps/place/Tantavi+Ambar%C4%B1/@37.8687979,32.4813802,1270m/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x14d0844da82b8c0b:0x62521add67dcb8c0!8m2!3d37.8657965!4d32.4784056?hl=tr.
  • Url-2, Erişim tarihi: 31.03.2020. https://www.google.com/maps/place/Tantavi+Ambar%C4%B1/@37.8663788,32.4777822,317m/data=!3m1!1e3!4m5!3m4!1s0x14d0844da82b8c0b:0x62521add67dcb8c0!8m2!3d37.8657965!4d32.4784056?hl=tr.
  • Url-3, Erişim tarihi: 31.03.2020. https://www.meram.bel.tr//Files/FOTO_ALBUM_2019/TANTAV_KULTUR_VE_SANAT_MERKEZ1//DSC_0006_1200.JPG.
Toplam 50 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mimarlık
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Elif Tuğba Yalaz 0000-0002-3024-2591

Esra Yaldız 0000-0001-6295-0157

Yayımlanma Tarihi 30 Ağustos 2020
Kabul Tarihi 27 Temmuz 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020Cilt: 8 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yalaz, E. T., & Yaldız, E. (2020). Yeniden Kullanım Sonrası Yapısal Müdahalelerin Değerlendirilmesi: Tantavi Ambarı Örneği. Artium, 8(2), 105-117.

Artium is an OAJ supported by Hasan Kalyoncu University

Open access articles in Artium are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDeriatives 4.0 International License (CC BY-NC-ND 4.0). 

28842https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/